Verslag bijgewerkt en een busreis naar Battambang regegeld.
Donderdag 28/12
Terug over de 'boulevard of broken backs'. Het stuk van Siem Reap naar Sisophon blijft slecht, maar er is een project om het te verbeteren; alleen wanneer... Het traject van Sisophon naar Battambang is wel ok. In Battambang maar een hostel in gedoken, en daar de rest van de dag siesta gehouden.
Vrijdag 29/12
Eerst rustig de stad bekeken; deze is kalmer dan Siem Reap, maar niet veel. Na een ontbijt de bus naar Phnom Phen genomen. Daar kom je dan aan in de hekseketel die hoofdstad heet. Daar eerst op zoek naar een hostel (waarbij het ontbreken van ramen niet noodzakelijkerwijs erg is, gezien het lawaai) en daarna een supermarkt. De economie van die land doet mij denken aan die van Libanon; locale munteenheid die een fractie waard is van de dollar, en iedereen gebruikt beiden. Voor bedargen van minder dan een dollar krijg je riel terug etc. Enige afwijking, ze accepteren ook baht in een vaste verhouding (ten westen van Battambang en in Siem Reap). Morgen eerst naar een boot de Mekong op kijken...
Zaterdag 30/12
Na enig rondwandelen en kijken maar een bus naar Sihanouk Ville gepakt; deze zijn populairder dan gedacht, en buiten de verbinding met Battambang de enige die vaker dan eens per dag gaat. National Highway 4 is nu ook niet het voorbeeld van snelweg dat ik hoog wil houden, zeker niet met 230 km in pm. 4 uur. Gezien het studie materiaal van een medereiziger, hoeven we ons ook niet op Cambodja te rekenen voor fenomenaal hoge gemiddeldes bij een TOEFL; nogal formalistisch en of het universitair was?
Zondag 31/12
De volgende morgen vol goede moed, alleen zonder stropdas of pak, naar het Vietnamese consulaat; helaas is dat op zondag gesloten. Daarom verder gewandeld langs de stranden deze plaats rijk is; oogst, behalve meer 'moto' roependen, een 4de jaars student (in engelse literatuur) die nog steeds onzeker is over zijn talen, en de bevestiging dat mijn accent erg licht is. Dit gebied is wel in ontwikkeling, en voor mij is het wachten op een Club Med oid. Alleen komen de pakken sap uit Thailand en Maleisie; ik denk dat er nog wat te ontwikkelen is.
2006-12-27
'Pram Banan' meet 'Palenque / Tikal / ...'
Tevens waren de mensen van de FT ook niet op hun plek; Schiphol is niet verbetert. Ik weet niet uit wanneer de B747/400 stamt, maar de inrichting doet oud aan (alleen gedeelde beeldschermen etc.). Gecombineerd met de ietswat krappe afmetingen van stoelen en een tweetal niet voetballende hooligans, voelt etenstijd aan als een rugby scrum.
Zondag 24/12
Je komt aan op een verse luchthaven, en de bagageband is niet de snelste. Het vervoer is ook niet optimaal, maar ondanks alles zit ik wel in een hotel aan de Thais-Cambodiaanse grens. Een combinatie van gratis shuttle, stadsbus, metro en trein. Morgen maar eens het een en ander proberen, zoals internet toegang, visum en transport naar Siem Reap.
Maandag 25/12
De grens is iets verder dan ik dacht, maar een moterfiets doet wonderen. De grens zelf heeft enigzinds last van corruptie; iedereen wil je best aan een visum helpen, voor een prijs. Standvastig een krant lezen helpt prompt tegen die pogingen; 100 a 200 baht, en je hebt je visum direct (tenzij er toch verder niemand wacht). De transport situatie in Poipet darentege... zelfs de locale politie doet mee. Gewoon doorlopen was de oplossing. Een paar kilometer verderop een share cab naar de volgende stad, en vanaf daar een naar Siem Reap geregeld. De weg daarheen is erger dan de snelweg Nicaragua in; en daar was het nog vanwege onderhoud. Morgen Angkor Wat en aanpalende tempels bekijken.
Dinsdag 26/12
Je scoort eerst ontbijt, en daarna ga je aan de wandel. Alleen is Angkor Wat iets verder dan verwacht; volgende keer een in een fiets investeren. Mijn idee bij dit complex was 'Pram Banan' meet 'Palenque / Tikal / ...'. Na enig stevig doorwandelen, heb je aan het eind van de middag veel ruines, britten die vinden dat je goed engels spreekt, iemand uit HK die hetzelfde gokt en een berg t-shirts en erger gezien. Alleen niet de 'Ta Phrem' gezien; die laten ze aan de natuur over, en dient ook als filmset. Wel een paar wierrook stokjes in mijn handen geduwd gekregen, en min of meer de juiste gebaren gemaakt. Terug met een tuk-tuk.
Woensdag 27/12
Enige probleem is nu een gastro-virus; details zijn niet leuk, en ik weet niet wat/wie ik moet verdenken. Tijd voor een rustdag.
Zondag 24/12
Je komt aan op een verse luchthaven, en de bagageband is niet de snelste. Het vervoer is ook niet optimaal, maar ondanks alles zit ik wel in een hotel aan de Thais-Cambodiaanse grens. Een combinatie van gratis shuttle, stadsbus, metro en trein. Morgen maar eens het een en ander proberen, zoals internet toegang, visum en transport naar Siem Reap.
Maandag 25/12
De grens is iets verder dan ik dacht, maar een moterfiets doet wonderen. De grens zelf heeft enigzinds last van corruptie; iedereen wil je best aan een visum helpen, voor een prijs. Standvastig een krant lezen helpt prompt tegen die pogingen; 100 a 200 baht, en je hebt je visum direct (tenzij er toch verder niemand wacht). De transport situatie in Poipet darentege... zelfs de locale politie doet mee. Gewoon doorlopen was de oplossing. Een paar kilometer verderop een share cab naar de volgende stad, en vanaf daar een naar Siem Reap geregeld. De weg daarheen is erger dan de snelweg Nicaragua in; en daar was het nog vanwege onderhoud. Morgen Angkor Wat en aanpalende tempels bekijken.
Dinsdag 26/12
Je scoort eerst ontbijt, en daarna ga je aan de wandel. Alleen is Angkor Wat iets verder dan verwacht; volgende keer een in een fiets investeren. Mijn idee bij dit complex was 'Pram Banan' meet 'Palenque / Tikal / ...'. Na enig stevig doorwandelen, heb je aan het eind van de middag veel ruines, britten die vinden dat je goed engels spreekt, iemand uit HK die hetzelfde gokt en een berg t-shirts en erger gezien. Alleen niet de 'Ta Phrem' gezien; die laten ze aan de natuur over, en dient ook als filmset. Wel een paar wierrook stokjes in mijn handen geduwd gekregen, en min of meer de juiste gebaren gemaakt. Terug met een tuk-tuk.
Woensdag 27/12
Enige probleem is nu een gastro-virus; details zijn niet leuk, en ik weet niet wat/wie ik moet verdenken. Tijd voor een rustdag.
2006-12-23
En dan ga je...
Ondertussen het gebruikelijke feest/routine/...; vanaf werk, via ouders naar de luchthaven. China Airlines doet dus niet aan frequent flyer miles (of alleen op hun eigen kaart). De lounge van de bank houdt helaas ook niet over; alleen thee etc., en zelfs geen koekjes. Dat weten we dan ook voor de volgende keer. Gelukkig is het internet wel min of meer toegangkelijk.
2006-12-14
Leuk die websites...
Je boekt, en een paar uur later wordt je gebeld; wachtlijst...
De nieuwe vluchten:
De nieuwe vluchten:
23/12 14:25 AMS-BKK 24/12 07:10
26/01 02:30 BKK-AMS 26/01 09:00
2006-12-13
On the road once more...
Nog een keer naar Azië.
22-12-2006 20:10-22:00 AMS-VIE
22-12-2006 23:30-15:45 VIE-BKK
26-01-2007 23:35-05:20 BKK-VIE
27-01-2007 07:20-09:25 VIE-AMS
Abonneren op:
Posts (Atom)
