Fredericton-Saint John-Fredericton

Het busstation is relatief klein, en de bussen zijn slechter gelabelled dan waar dan ook in Canada; de hoeveelheid nummerborden daarentege is groter dan ooit... Het weer begint zelfs aangenaam te worden. Er is wel schijnbaar veel regen gevallen, links en rechts staat nog wat onder water.

Saint John heeft een nog kleinere terminal; ja er is een gebouw, maar daar houdt het mee op. De stad zelve heeft enige historie; amerikanen die de eerste George al niet leuk vonden, vertrokken en op de eerste niet-US plek een stad stichten.

De tijden zijn alleen dusdanig, dat ik maar terug naar Fredericton ga, en het morgen vanuit daar naar Moncton probeer. Ondertussen wel de 'reversible falls' gezien en het raadsel van de volle bus opgelost; het ding rijdt tussen Montreal en Saint John/Fredericton. Weer terug naar het hostel annex studentenhuis; 't zooitje is net zo ongeregeld als ik mij herinner van de verschillende universiteiten, incluis commentaar over idioten.

Riviére du loupe-Fredericton (N.B.)

Dan wordt het busstation overvallen door een drietal gehuurde Greyhound bussen; 190(?) scholieren uit Ottawa, op terugreis van Nova Scotia en een band toernooi. Dit simpele busstation was daar niet geheel op berekend. Daarna kwam mijn bus, maar die moet vanuit het zuidwesten gekomen zijn; anders krijg je 'm niet zo vol. Dit kan niet Quebec geweest zijn; anders had ik de bus daar langs zien komen.

In Fredericton aangekomen, en naar de jeugdherberg gewandelt. Deze accepteerden mij als volwaardig lid. De stad zelve is klein en rustig. Het gehele gebied is dusdanig, dat er geen nachtbussen zijn. De televisie laat nogal veel troep zien; de rest zijn herhalingen van programmas die ik ook al in Nederland gezien had.

Quebec-Gaspé-Riviére du loupe

Dan neem je de nachtbus, bijna de enige manier om uiteindelijk in Gaspé te komen. De bus gaat zelfs door i.p.v. dat je in Rimouski van bus moet verwisselen voor 6 uur 's ochtends. Dan kom je in Rimouski, en wordt je alsnog de bus uit gestuurd; schoonmaak (of iets dat daarop lijkt) en zo te ruiken benzine tanken... De bus is overigens voorzien van stopcontacten; voldoende voor een mobieltje of laptop. We zullen zien wat m'n MP3 speler er van vindt.

Nadat ik wakker geworden was, bleek de kust aardig woest; gezien de geologische sporen ook redelijk oud. Volgens de LP is dit het einde van de keten waarvan de Appelachian het begin wormen... Het laden lukt, als de motor van de bus loopt. Over de temperatuur moeten we het nog eens hebben; ik zag weer sneeuw op de grond, en de kleur van de hemel is grauw-blauw.

Het laatste stuk voor Gaspé is sportief en het weer is redelijk, maar niet echt dat je denkt... We gaan dus gewoon om het schiereiland, en dan de volgende provincie (en de volgende tijdzone) in. Het beeld van de zuidkant is minder woest dan dat van de noordkant. Het enige nadeel van een oplaadpunt is dat je prompt je MP3 speler tot twee keer leeg speelt.

Montreal-Quebec

Dan onderneem je pogingen om de berg op te komen, maar de meest voor de hand liggende route is al twee jaar aan reparatie toe. Alternatieven leiden uiteindelijk wel tot hoogte maar niet helemaal tot de top. Je komt dan weer bij het busstation, en deze keer geven ze je dan een berg tickets, en een deur...

Waar Montreal nog warm en zonnig was, is Quebec dat niet. Het is wel een oude vestingstad op een berg. Deze dus maar bekeken. Niet onaardig voor een oude europese stad, ware het niet dat deze één continent verder ligt.

Toronto-Ottawa-Montreal (QC)

De nachtbus naar Ottawa was niet zo erg als het kon zijn; ik kon er nog in slapen ook. Je komt vervolgens wel te vroeg aan. De stad ingelopen, en vervolgens daar het parlement bekeken; het is inderdaad niet van ijs. Ik weet niet of er schuim of ijs in de rivier ligt, maar in elk geval nodigt het niet uit tot zwemmen.

Met de bus naar Montreal, en daar uiteindelijk in de jeugdherberg terecht gekomen; de vorige keer was 16 jaar geleden. Volgens mij hebben ze 'm verplaatst; de vorige keer was er een rivier tussen de hostel en het station.

Daarna door de stad gebanjerd. In de haven ligt de Hr. Ms. Tromp met een bedankspandoekje voor de bevrijding. Het omwisselen van m'n busticket voor een couponnenboekje gaat nog interessant worden; de folder zegt zo snel mogelijk, de baliemedewerkster was het daar niet helemaal mee eens. Morgen eerst de berg op, daarna via Quebec om Gaspé heen.

Toronto

Dan werk je bijna dagelijks je blog bij, komt er nog geen reactie...

De stad verder bekeken, terwijl het weer bijna aangenaam begint te worden. Ook maar eens 'The Bay' binnen gelopen. De Hudson Bay Company beweert in bedrijf te zijn sinds 2 mei 1670, maar ik denk dat ze hun handel wat hebben aangepast sinds die tijd. Het kwam mij als V&D + nog wat ketens over; het gebouw was ook nogal groot. Vanavond maar weer eens wat chinees proberen; het is redelijk goedkoop in de buurt.

Niagara falls-Toronto

Dan wordt je wakker, vele uren later, en neem je het beloofde ontbijt. Het zorgt ervoor, in combinatie met de laatste aanvulling op de blog dat je keurig op tijd bent voor de bus naar Toronto. Daar aangekomen bleek de eerste keus vol, maar ze hadden een alternatief. Daar m'n spullen achter gelaten, en de stad verkent. Er zijn wat oudere gebouwen, maar ook nieuwbouw zoals de CN toren; slechts 533 m hoog.

Het weer varieerde van regen tot gewoon koud, en tegelijkertijd zwerven er toch een aantal daklozen rond. Nu alleen nog bepalen of ik overdag of 's nachts naar Ottawa wil reizen.

Sudbury-Niagara falls

Dan kom je op een nogal vroeg tijdstip in Toronto aan; de eerstvolgende bus naar Niagara falls is 90 minuten later. Eerst ontbijt gescoord; niet in de gesloten, ondergrondse foodcourt dus.

In Niagara falls naar een hostel gelopen, en daar eerts wat slaap ingehaald en maar eens wat aan m'n mail en blog gewerkt; deze toko heeft gratis Internet. De vertrekkende rus merkte overigens op dat het zelfs in Moskou warmer is. Daarna de falls bezocht; afgezien van het miserabele weer, lijkt het niet geheel boeiend; er zijn bergen alternatief amerikaans amusement. Ik weet niet hoe de fotos gelukt zijn; deze camera wijgert niet zo absoluut als de vorige. De quote in de LP heeft het over de falls als de tweede teleurstelling voor amerikaanse bruiden; voor niet-huwenden is zelfs dat geen geruststellende gedachte...

Ondertussen wel een wasbeer en eekhoorns gezien; niet slecht voor een stad. Het hostel hier is nogal leeg, wat een verandering is ten opzicht van de 'linkerkant'.

Winnipeg-Sudbury (ON.)

De bus hobbelt verder; met een meer aan de ene kant, en gemengt bos aan de andere... De films en de stoelen worden er niet beter op. Het weer varieert van miserabel droog maar koud tot semi-zonnig. Canadezen zijn in ieder geval minder wereldvreemd dan amerikanen, maar zien waarschijnlijk ook minder van hun land dan ik momenteel.

In de middag kwam er ook nog natte sneeuw uit de lucht bij. Niet zoveel sporen van menselijke activiteiten, maar des te meer natuur.

Edmonton-Winnipeg (MB.)

Edmonton is niet het voorbeeld van een welkome plek; zelfs derdewereld landen hebben betere luchthavens. De volgende morgen zit je dan in Saskatoon; midden in de vlakte... waar er zelfs ijs en sneeuw onder bruggen en op kleine plassen ligt. De vlakte is, op argrarische activiteiten na, leeg. Er lopen wel treinsporen door het land, en de Greyhound bus sleept z'n aanhanger daarvoorzichtig overheen. Helaas worden ze alleen voor goederenvervoer gebruikt.

Er is wel enige bebossing, en die is zo te zien best aardig. De hoeveelheid sneeuw op de grond daarentege niet; zelfs de locale mensen vinden dit niet warm voor de tijd van het jaar. Verder 'The day after tomorrow' gezien; Hollywoord heeft mierzoete sausjes, en ik denk dat politici nog erger zijn.