Donderdag 1 juni (boom)

De volgende morgen volgens plan me eerst voorzien van 4 reserveringen, en me daarna door twee shinkansen en twee normalere expres-treinen gesleept. Het resultaat was een nogal kil Sapporo. Daar wat rondgewandeld, en uitgevonden dat 15^oC niet mijn vakantiegevoel versterkt. Eerst maar eens rustig Hokkaido bekijken, en Sapporo vlak voor m'n vertrek naar Tokyo.

Vrijdag 2 juni (goud)

De nachttrein genomen, en direct daarna de trein naar Nemuro. Schijnbaar het oostelijke punt van heel Japan, en het dichtst bij de (nogal visrijke) eilanden die de russen aan het eind van WW2 hebben veroverd. Dit is tot nu toe de enige plek waar de opschriften meer dan japans en fonetisch zijn; ook lezers van cyrrilisch kunnen wat oefenen.

De trein terug genomen; de wind was behoorlijk. In Kuchiro de trein naar Abashire genomen; volgens de Ainu is de kaap ten noordoosten hiervan het einde van de wereld, terwijl de gevangenis de welverdiende reputatie van hel op aarde had; 5^oC doet elk vakantiegevoel verdwijnen. Maar weer eens een jeugdherberg bezocht; volgens mij ben ik de eerste gast sinds het begin van het seizoen.

Woensdag 31 mei (water)

De volgende morgen vond een van de andere gasten een 'flesje' sake uit een van de naburige plaatsen; schijnbaar een goede plek daarvoor. Terug naar de voornaamste plaats gewandeld. Het kasteel was jonger dan ik, en een replica van het kasteel dat ze hadden afgebroken na een opstand waarin wel meer stupiditeiten plaats vonden.

Ik zou toch echt moeten betalen voor de nachttrein, dus zal ik nu in Akira overnachten, om de volgende dag naar Sapporo te komen, via een stel shinkansen. Het heeft implicaties t.a.v. de terugreis naar Tokyo over een week.

Dinsdag 30 mei (vuur)

Dan wordt je wakker vlak voor Akira, en voer je de switcheroo uit; shinkansen terug naar Sendai, en vanaf daar even kijken in Matsushima; ja, de rotsformaties hebben wel wat, maar ik raak er niet sprakeloos van...

Daarna met de shinkansen en boemeltjes naar de binnenlanden. De geroemde jeugdherberg is open, en ik heb er een bed, maar ik zie het enthousiasme er niet vanaf springen... Verder is dit de eerste keer dat ik niet alleen slaap in een dorm.

Maandag 29 mei (maan)

Eindelijk een futon die lang genoeg was. Enige nadeel; hij was nogal dun... Daarna het kasteel bekeken, en mezelf naar Fuji-san geregeld.

Daar aangekomen, via onder andere privaat spoor, bleek de berg verstopt achter wolken. Wel de tempel aan het begin van de originele route naar de top bezocht, en daar mijn handen, en ziel volgens omstanders, gewassen in min of meer heilig water. Omdat de tourist information geen verdere hoop kon bieden en de alternatieve plek ook geen beeld bood, maar afgereisd. Prompt wel vanaf de eerste tussenstop de berg alsnog zichtbaar tussen de wolken door gekregen.

Via de lokale boemeltjes Tokyo bereikt, en daar weten te zorgen voor een plek in de nachttrein naar Aomori. Daar moeten we dan besluiten of we eerst Honshu afmaken, of even Hokkaido er tussendoor doen. Alleen moet het spitsuur in Tokyo gezien worden; 't is dat ze zich een bepaald gedrag hebbeen aangemeten, en weten dat ze zich de volgende dag (werk)dag er weer in mogen storten...

Zondag 28 mei (zon)

Het begon met regen. Door een van de speciale tuinen gewandeld. Het gaat hier meer om de vistas dan om de plantsoorten, en er wordt ook veel met water(stroompjes) gewerkt. Het eindresultaat heeft wel wat, maar vergt veel ruimte en tijd voor het onderhoud. Regen en zonneschijn maken wel uit bij het bezichtigen, met name bij de karpers die gevoed denken te worden, of dat in ieder geval willen.

Je sleept alles door een droog wordend Kanazawa naar het station via de gratis internet terminal. Daar vind je uit dat het een redelijke tocht is naar Matsumoto; dat wordt dus daar overnachten.

Zaterdag 27 mei (aarde)

Dit was tot nu toe het allerduurste hotel; ik dacht dat het uitzicht beter zou zijn. Maar ik weet nu wel hoe een futon in elkaar zit. Na het bekijken van de omgeving, de binnenlanden in, en een serie van boemeltjes naar Takayama genomen.

Dit moet bijna een openlucht museum zijn; :t was in ider geval afgelegen en alles leek antiek (of was antiekzaak), en de route naar buiten liep sinds 18 maar al gedeeltelijk per bus, met erg 'gelukkige' aansluitingen aan beide kanten. De omgeving staat bekend om de houtkunst, maar om nu enige duizenden yen neer te leggen voor een stel eetstokjes?

Vervolgens probeer je naar Kanazawa te komen voor de tuin; de tocht verliep zoals gezegd gedeeltelijk per bus, en de tocht in de stad op zoek naar een slaapplek was zoals de weg naar Omsk volgens drs. P. Ik ben nu ook in een japanse 'sauna' geweest; mij net iets te klein, en ik zit nu dan ook in een ryokan.

Vrijdag 26 mei (goud)

Je pakt de bus terug naar het station, waar blijkt dat de 'tweemaal per uur naar Maastricht' vervangen is door aanzienlijk minder verkeer langs de kust. Het duurde al met al tot ~16:00 voordat ik in Ise aankwam.

Op dat moment regende het wel, zodat ik na een complex van voornamelijk muren het voor gezien hield; ben nog shinto priester, nog lid van de keizerlijke familie.

De trein in, over het private spoor van een andere maatschappij, via Nagoya naar Inuyama; kleine expeditie om daar te komen, en vervolgens een kleine expeditie om de plek voor de nacht te vinden...

Donderdag 25 mei (boom)

Hobbelen van de ene tempel naar de volgende een paar observaties; de plek is vergeven van zowel (ree)herten als schooljeugd. De een werd ooit als heilig beschouwd en nog steeds gevoert, en de ander komt in alle vormen en maten voor. Er was er zelfs een die van de gelegenheid gebruik maakte om haar engels te oefenen.

Na dit maar naar het station; ik miste net de eerste mogelijkheid om naar Ise te gaan, en i.p.v. een uur wachten maar een boemeltje gepakt naar het zuiden. Shirahama is zo ongeveer het equivalent van Zandvoort in Japan. Er was, zoals beloofd, een onsen in het hotel, alleen geen maaltijden; de eerste was alleen te warm zelfs voor mij en de tweede leverde een zoektocht en de standaard bestelwijze bij afwezigheid van een engels menu op; loop nar buiten, en wijs het model aan...

Woensdag 24 mei (water)

Japanners maken al hun bedden net te kort... de volgende morgen me door het vredespark terug gesleept, en de obligate fotos genomen; koepel hier, klok/bel daar... Daarna via een chinese tuin en een uit beton opgebouwde replica van het lokale kasteel naar de shinkansen en Nara bewogen.

In shin-Osaka regende het dus prompt, maar daarna werd het droog en soms zonnig. Nara is een van de eerste plaatsen met ruimtegebrek; maar de lokale tourist information wist nog wel een plek... We zijn dus nu ook in een minshuku geweest.

Morgenochtend eerst de rest van Nara bekijken, en daarna door naar Ise.