Dan wordt je wakker vlak voor Akira, en voer je de switcheroo uit; shinkansen terug naar Sendai, en vanaf daar even kijken in Matsushima; ja, de rotsformaties hebben wel wat, maar ik raak er niet sprakeloos van...
Daarna met de shinkansen en boemeltjes naar de binnenlanden. De geroemde jeugdherberg is open, en ik heb er een bed, maar ik zie het enthousiasme er niet vanaf springen... Verder is dit de eerste keer dat ik niet alleen slaap in een dorm.
2006-06-05
Maandag 29 mei (maan)
Eindelijk een futon die lang genoeg was. Enige nadeel; hij was nogal dun... Daarna het kasteel bekeken, en mezelf naar Fuji-san geregeld.
Daar aangekomen, via onder andere privaat spoor, bleek de berg verstopt achter wolken. Wel de tempel aan het begin van de originele route naar de top bezocht, en daar mijn handen, en ziel volgens omstanders, gewassen in min of meer heilig water. Omdat de tourist information geen verdere hoop kon bieden en de alternatieve plek ook geen beeld bood, maar afgereisd. Prompt wel vanaf de eerste tussenstop de berg alsnog zichtbaar tussen de wolken door gekregen.
Via de lokale boemeltjes Tokyo bereikt, en daar weten te zorgen voor een plek in de nachttrein naar Aomori. Daar moeten we dan besluiten of we eerst Honshu afmaken, of even Hokkaido er tussendoor doen. Alleen moet het spitsuur in Tokyo gezien worden; 't is dat ze zich een bepaald gedrag hebbeen aangemeten, en weten dat ze zich de volgende dag (werk)dag er weer in mogen storten...
Daar aangekomen, via onder andere privaat spoor, bleek de berg verstopt achter wolken. Wel de tempel aan het begin van de originele route naar de top bezocht, en daar mijn handen, en ziel volgens omstanders, gewassen in min of meer heilig water. Omdat de tourist information geen verdere hoop kon bieden en de alternatieve plek ook geen beeld bood, maar afgereisd. Prompt wel vanaf de eerste tussenstop de berg alsnog zichtbaar tussen de wolken door gekregen.
Via de lokale boemeltjes Tokyo bereikt, en daar weten te zorgen voor een plek in de nachttrein naar Aomori. Daar moeten we dan besluiten of we eerst Honshu afmaken, of even Hokkaido er tussendoor doen. Alleen moet het spitsuur in Tokyo gezien worden; 't is dat ze zich een bepaald gedrag hebbeen aangemeten, en weten dat ze zich de volgende dag (werk)dag er weer in mogen storten...
Zondag 28 mei (zon)
Het begon met regen. Door een van de speciale tuinen gewandeld. Het gaat hier meer om de vistas dan om de plantsoorten, en er wordt ook veel met water(stroompjes) gewerkt. Het eindresultaat heeft wel wat, maar vergt veel ruimte en tijd voor het onderhoud. Regen en zonneschijn maken wel uit bij het bezichtigen, met name bij de karpers die gevoed denken te worden, of dat in ieder geval willen.
Je sleept alles door een droog wordend Kanazawa naar het station via de gratis internet terminal. Daar vind je uit dat het een redelijke tocht is naar Matsumoto; dat wordt dus daar overnachten.
Je sleept alles door een droog wordend Kanazawa naar het station via de gratis internet terminal. Daar vind je uit dat het een redelijke tocht is naar Matsumoto; dat wordt dus daar overnachten.
2006-05-28
Zaterdag 27 mei (aarde)
Dit was tot nu toe het allerduurste hotel; ik dacht dat het uitzicht beter zou zijn. Maar ik weet nu wel hoe een futon in elkaar zit. Na het bekijken van de omgeving, de binnenlanden in, en een serie van boemeltjes naar Takayama genomen.
Dit moet bijna een openlucht museum zijn; :t was in ider geval afgelegen en alles leek antiek (of was antiekzaak), en de route naar buiten liep sinds 18 maar al gedeeltelijk per bus, met erg 'gelukkige' aansluitingen aan beide kanten. De omgeving staat bekend om de houtkunst, maar om nu enige duizenden yen neer te leggen voor een stel eetstokjes?
Vervolgens probeer je naar Kanazawa te komen voor de tuin; de tocht verliep zoals gezegd gedeeltelijk per bus, en de tocht in de stad op zoek naar een slaapplek was zoals de weg naar Omsk volgens drs. P. Ik ben nu ook in een japanse 'sauna' geweest; mij net iets te klein, en ik zit nu dan ook in een ryokan.
Dit moet bijna een openlucht museum zijn; :t was in ider geval afgelegen en alles leek antiek (of was antiekzaak), en de route naar buiten liep sinds 18 maar al gedeeltelijk per bus, met erg 'gelukkige' aansluitingen aan beide kanten. De omgeving staat bekend om de houtkunst, maar om nu enige duizenden yen neer te leggen voor een stel eetstokjes?
Vervolgens probeer je naar Kanazawa te komen voor de tuin; de tocht verliep zoals gezegd gedeeltelijk per bus, en de tocht in de stad op zoek naar een slaapplek was zoals de weg naar Omsk volgens drs. P. Ik ben nu ook in een japanse 'sauna' geweest; mij net iets te klein, en ik zit nu dan ook in een ryokan.
Vrijdag 26 mei (goud)
Je pakt de bus terug naar het station, waar blijkt dat de 'tweemaal per uur naar Maastricht' vervangen is door aanzienlijk minder verkeer langs de kust. Het duurde al met al tot ~16:00 voordat ik in Ise aankwam.
Op dat moment regende het wel, zodat ik na een complex van voornamelijk muren het voor gezien hield; ben nog shinto priester, nog lid van de keizerlijke familie.
De trein in, over het private spoor van een andere maatschappij, via Nagoya naar Inuyama; kleine expeditie om daar te komen, en vervolgens een kleine expeditie om de plek voor de nacht te vinden...
Op dat moment regende het wel, zodat ik na een complex van voornamelijk muren het voor gezien hield; ben nog shinto priester, nog lid van de keizerlijke familie.
De trein in, over het private spoor van een andere maatschappij, via Nagoya naar Inuyama; kleine expeditie om daar te komen, en vervolgens een kleine expeditie om de plek voor de nacht te vinden...
Donderdag 25 mei (boom)
Hobbelen van de ene tempel naar de volgende een paar observaties; de plek is vergeven van zowel (ree)herten als schooljeugd. De een werd ooit als heilig beschouwd en nog steeds gevoert, en de ander komt in alle vormen en maten voor. Er was er zelfs een die van de gelegenheid gebruik maakte om haar engels te oefenen.
Na dit maar naar het station; ik miste net de eerste mogelijkheid om naar Ise te gaan, en i.p.v. een uur wachten maar een boemeltje gepakt naar het zuiden. Shirahama is zo ongeveer het equivalent van Zandvoort in Japan. Er was, zoals beloofd, een onsen in het hotel, alleen geen maaltijden; de eerste was alleen te warm zelfs voor mij en de tweede leverde een zoektocht en de standaard bestelwijze bij afwezigheid van een engels menu op; loop nar buiten, en wijs het model aan...
Na dit maar naar het station; ik miste net de eerste mogelijkheid om naar Ise te gaan, en i.p.v. een uur wachten maar een boemeltje gepakt naar het zuiden. Shirahama is zo ongeveer het equivalent van Zandvoort in Japan. Er was, zoals beloofd, een onsen in het hotel, alleen geen maaltijden; de eerste was alleen te warm zelfs voor mij en de tweede leverde een zoektocht en de standaard bestelwijze bij afwezigheid van een engels menu op; loop nar buiten, en wijs het model aan...
Woensdag 24 mei (water)
Japanners maken al hun bedden net te kort... de volgende morgen me door het vredespark terug gesleept, en de obligate fotos genomen; koepel hier, klok/bel daar... Daarna via een chinese tuin en een uit beton opgebouwde replica van het lokale kasteel naar de shinkansen en Nara bewogen.
In shin-Osaka regende het dus prompt, maar daarna werd het droog en soms zonnig. Nara is een van de eerste plaatsen met ruimtegebrek; maar de lokale tourist information wist nog wel een plek... We zijn dus nu ook in een minshuku geweest.
Morgenochtend eerst de rest van Nara bekijken, en daarna door naar Ise.
In shin-Osaka regende het dus prompt, maar daarna werd het droog en soms zonnig. Nara is een van de eerste plaatsen met ruimtegebrek; maar de lokale tourist information wist nog wel een plek... We zijn dus nu ook in een minshuku geweest.
Morgenochtend eerst de rest van Nara bekijken, en daarna door naar Ise.
Dinsdag 23 mei (vuur)
Na in het tot nu toe duurste hotel van deze trip te hebben geslapen, de volgende morgen, in een miezerige buitje maar oostwaards gegaan langs de noordkust; op zoek naar de grootste shinto tempel van dit land...
Na een barre wandeling, uit enig misplaatste ideeen over navigatie, kom je bij inderdaad indrukwekkende gebouwen. Alleen was de ceremonie niet geheel aan mij besteed. Verder hadden ze hier wel wat amuletten in de aanbieding; 3 kraampjes vol...
Maar terug met een bus. Ik was net op tijd voor een 'snelle' trein om vanaf de zuidkust dan weer een shinkansen te nemen; die ging wel rap. Daarna in een van de betere instellingen getrokken; ik dacht eerst een luxe hotel te zijn binnengevallen, maar... en goedkoper dan gisteren. Het aantal gaijin neemt ook toe; hetzij omdat er meer mensen zijn, hetzij omdat de afstand tot Tokyo afneemt. Verder is het weer officieel slecht; de lokale meteo zegt zo.
Na een barre wandeling, uit enig misplaatste ideeen over navigatie, kom je bij inderdaad indrukwekkende gebouwen. Alleen was de ceremonie niet geheel aan mij besteed. Verder hadden ze hier wel wat amuletten in de aanbieding; 3 kraampjes vol...
Maar terug met een bus. Ik was net op tijd voor een 'snelle' trein om vanaf de zuidkust dan weer een shinkansen te nemen; die ging wel rap. Daarna in een van de betere instellingen getrokken; ik dacht eerst een luxe hotel te zijn binnengevallen, maar... en goedkoper dan gisteren. Het aantal gaijin neemt ook toe; hetzij omdat er meer mensen zijn, hetzij omdat de afstand tot Tokyo afneemt. Verder is het weer officieel slecht; de lokale meteo zegt zo.
Maandag 22 mei (maan)
Ik slaagde er in om nog twee dagen te posten op m'n blog. Daarna op het station reserveringen tot op Honsu geregeld; kijken of we naar Tsuwano kunnen komen met het speciale landschap.
Dat betekent dat je vanaf Hakate in de shinkansen zit. Er is niet een soort daarvan, maar een paar. Ik kan met mijn pas niet in de snelste, die in een keer naar Tokyo gaat, maar gezien de 5 op een rij opstelling is dat misschien geen nadeel. De krengen zien er wel uit alsof iemand echt de laatste luchtweerstand heeft willen verwijdere; 16 wagons pure stroomlijn, incluis een cockpit voor de machinist van minimale breedte. Het schoonmaak proces doet de acties in de vliegtuigen in Bangkok verbleken; nieuwe hoofdlapjes etc.
Nadat je dan in Tsuwano bent aangekomen, blijken er twee dingen; de jeugdherberg is dicht, en de schooljeugd heeft sport na schooltijd. Naar de volgende stad en een hotel; semi-goedkoop...
Dat betekent dat je vanaf Hakate in de shinkansen zit. Er is niet een soort daarvan, maar een paar. Ik kan met mijn pas niet in de snelste, die in een keer naar Tokyo gaat, maar gezien de 5 op een rij opstelling is dat misschien geen nadeel. De krengen zien er wel uit alsof iemand echt de laatste luchtweerstand heeft willen verwijdere; 16 wagons pure stroomlijn, incluis een cockpit voor de machinist van minimale breedte. Het schoonmaak proces doet de acties in de vliegtuigen in Bangkok verbleken; nieuwe hoofdlapjes etc.
Nadat je dan in Tsuwano bent aangekomen, blijken er twee dingen; de jeugdherberg is dicht, en de schooljeugd heeft sport na schooltijd. Naar de volgende stad en een hotel; semi-goedkoop...
Zondag 21 mei (zon)
Schijnbaar slaap ik toch minder op een futon, of wordt je moe van het vele slapen. Aftocht via het station en twee luxe treinen naar Nagasaki; een aantal van de treinen hier zien er uit alsof ze zijn ontworpen in de jaren '90 of later, en de ontwerpers mogen best mijn huis onder handen nemen. Andere treinen, met name de boemeltjes, lijken uit de jaren '60 te stammen, en de ontwerpers lijken wel ambtenaren.
In Nagasaki aangekomen en de jeugdherberg maar eens opgezocht. Tevens Dejima gevonden; vanuit hier handelden de nederlandse kooplui dus ooit... Ook de plek van de atoombom bezocht; rustiger dan ik dacht, maar ze kwamen wel langs met een lading schooljeugd (in uniform op zondag).
Je gaat op zoek naar een warme maaltijd, en je wandelt bij de lokale afhap-boer naar binnen. Voedsel en extra zaken gescoord; verdomde blauwe ogen... het leverde me in dit geval een bakje aarbeien op;-)
In Nagasaki aangekomen en de jeugdherberg maar eens opgezocht. Tevens Dejima gevonden; vanuit hier handelden de nederlandse kooplui dus ooit... Ook de plek van de atoombom bezocht; rustiger dan ik dacht, maar ze kwamen wel langs met een lading schooljeugd (in uniform op zondag).
Je gaat op zoek naar een warme maaltijd, en je wandelt bij de lokale afhap-boer naar binnen. Voedsel en extra zaken gescoord; verdomde blauwe ogen... het leverde me in dit geval een bakje aarbeien op;-)
Abonneren op:
Posts (Atom)
