2006-06-07

Dinsdag 6 juni (vuur)

Ook hier bleek een collectie klassiek aanwezig te zijn, als mede het vermogen om de term westers ontbijt te interpreteren. Vervolgens bleek de mist ook te kunnen opzetten in minder dan 30 minuten en pas twee uur later gedeeltelijk weg te zijn.

Via de lange weg naar Sapporo. Dit betekent dat je eerst de plaats moet vinden waar het zijspoor het land in gaat, en dan uitvinden wanneer daar een trein heen gaat. Deze bleek in een keer op de juiste plek aan te komen, en ik kon de havenstad ten westen van Sapporo bewonderen. Venetie, ik denk het niet, maar best redelijk. De temperatuur ligt nog steeds rond de 15oC, maar de wind is gaan liggen.

Terug in Sapporo een mangabar proberen te vinden; dat lukte ook nog ondanks het ontbreken van engelse texten, en dit is (afgezien van de nachttreinen) de goedkoopste plek tot nu toe.

2006-06-06

Maandag 5 juni (maan)

Muzak, uitgevonden voor in de lift, maar ook zeer populair in jeugdherbergen. Het ontbijt was westers, met ongezouten ei, maar met stokjes. De omgeving kan prachtig zijn, zonder wolken... Een wandeling later begon het ook nog te regenen.

Via een uiteraard volledig droog station naar een zonnig Furano gereisd, en vanaf daar via uiteindelijk Sapporo naar Muroran en de kust. De jeugdherberg zou een mooi uitzicht hebben.

Na een kleine expeditie kom je bij de plek, en wordt je echt aangeslagen voor het niet hebben van YH kaart, maar heb je ook de eerste gratis Internet verbinding vanaf een Linux systeem. Dan blijkt dat in de japanse versie van blogger het linker knopje de proefversie opslaat, terwijl het rechter knopje de zaak publiceert.

2006-06-05

Zondag 4 juni (zon)

Het ontbijt was aanzienlijk interessanter, en niet vermoord. De helft bij een japanse maaltijd kan presentatie zijn. Het weer was bovendien goed.

Je trekt terug van zuid naar 'centraal' Wakkanai, en wandelt van daar de berg op. De lift was (nog) niet operationeel, maar de toeristenbussen wel. De uitzichttoren (van de vrede) was niet echt druk, en de rest van de monumenten was ook redelijk bizar. Het uitzicht was goed (bij een rustige zee). Sachalin zorgt wel voor cyrrilische texten bij alles. De luisterpost leek alleen meer op (noord) Korea te mikken dan op de russen.

In Asahikawa kwam er een stoomtrein binnen; ook hier hebben ze dat soort toeristische trekpleisters. Afgereisd naar Biei, en de eerste jeugdherberg die me lijkt aan te slaan voor het niet hebben van een YH kaart. De plek is gevuld met o.a. Taiwanezen die iets verbaasd waren over mijn chinees en reistempo.

Ik weet nog steeds niet wat ik moet vinden van een plaats met dubbel glas en speciale pijlen boven de weg voor tijdens de wintersneeuwval...

Zaterdag 3 juni (aarde)

De 'herbergvader' (als ik me de juiste term voor de functie goed herinner) zette in ieder geval de verwarming uit om 10 uur 's avonds. De volgende morgen was er klassieke muziek en een poging om mij te wekken voor het ontbijt per omroep installatie (in het japans); het voedsel daarna was voornamelijk westers, maar een interessante permutatie daarvan.

Daarna, onder buigingen, de herberg verlaten, en per trein afgereisd naar Wakkanai. Dit vergde slechts de hele zonnige dag. Ondanks dat, lag er nog steeds sneeuw op bepaalde plekken. En dan loop je prompt tegen nederlanders aan bij de tourist information... en een russische op zoek naar vertier in Sapporo. De volgende jeugdherberg had zo te zien meer business en kon me voorzien van een avondmaaltijd (en de belofte van een japans ontbijt).

Donderdag 1 juni (boom)

De volgende morgen volgens plan me eerst voorzien van 4 reserveringen, en me daarna door twee shinkansen en twee normalere expres-treinen gesleept. Het resultaat was een nogal kil Sapporo. Daar wat rondgewandeld, en uitgevonden dat 15oC niet mijn vakantiegevoel versterkt. Eerst maar eens rustig Hokkaido bekijken, en Sapporo vlak voor m'n vertrek naar Tokyo.

Vrijdag 2 juni (goud)

De nachttrein genomen, en direct daarna de trein naar Nemuro. Schijnbaar het oostelijke punt van heel Japan, en het dichtst bij de (nogal visrijke) eilanden die de russen aan het eind van WW2 hebben veroverd. Dit is tot nu toe de enige plek waar de opschriften meer dan japans en fonetisch zijn; ook lezers van cyrrilisch kunnen wat oefenen.

De trein terug genomen; de wind was behoorlijk. In Kuchiro de trein naar Abashire genomen; volgens de Ainu is de kaap ten noordoosten hiervan het einde van de wereld, terwijl de gevangenis de welverdiende reputatie van hel op aarde had; 5oC doet elk vakantiegevoel verdwijnen. Maar weer eens een jeugdherberg bezocht; volgens mij ben ik de eerste gast sinds het begin van het seizoen.

Woensdag 31 mei (water)

De volgende morgen vond een van de andere gasten een 'flesje' sake uit een van de naburige plaatsen; schijnbaar een goede plek daarvoor. Terug naar de voornaamste plaats gewandeld. Het kasteel was jonger dan ik, en een replica van het kasteel dat ze hadden afgebroken na een opstand waarin wel meer stupiditeiten plaats vonden.

Ik zou toch echt moeten betalen voor de nachttrein, dus zal ik nu in Akira overnachten, om de volgende dag naar Sapporo te komen, via een stel shinkansen. Het heeft implicaties t.a.v. de terugreis naar Tokyo over een week.

Dinsdag 30 mei (vuur)

Dan wordt je wakker vlak voor Akira, en voer je de switcheroo uit; shinkansen terug naar Sendai, en vanaf daar even kijken in Matsushima; ja, de rotsformaties hebben wel wat, maar ik raak er niet sprakeloos van...

Daarna met de shinkansen en boemeltjes naar de binnenlanden. De geroemde jeugdherberg is open, en ik heb er een bed, maar ik zie het enthousiasme er niet vanaf springen... Verder is dit de eerste keer dat ik niet alleen slaap in een dorm.

Maandag 29 mei (maan)

Eindelijk een futon die lang genoeg was. Enige nadeel; hij was nogal dun... Daarna het kasteel bekeken, en mezelf naar Fuji-san geregeld.

Daar aangekomen, via onder andere privaat spoor, bleek de berg verstopt achter wolken. Wel de tempel aan het begin van de originele route naar de top bezocht, en daar mijn handen, en ziel volgens omstanders, gewassen in min of meer heilig water. Omdat de tourist information geen verdere hoop kon bieden en de alternatieve plek ook geen beeld bood, maar afgereisd. Prompt wel vanaf de eerste tussenstop de berg alsnog zichtbaar tussen de wolken door gekregen.

Via de lokale boemeltjes Tokyo bereikt, en daar weten te zorgen voor een plek in de nachttrein naar Aomori. Daar moeten we dan besluiten of we eerst Honshu afmaken, of even Hokkaido er tussendoor doen. Alleen moet het spitsuur in Tokyo gezien worden; 't is dat ze zich een bepaald gedrag hebbeen aangemeten, en weten dat ze zich de volgende dag (werk)dag er weer in mogen storten...

Zondag 28 mei (zon)

Het begon met regen. Door een van de speciale tuinen gewandeld. Het gaat hier meer om de vistas dan om de plantsoorten, en er wordt ook veel met water(stroompjes) gewerkt. Het eindresultaat heeft wel wat, maar vergt veel ruimte en tijd voor het onderhoud. Regen en zonneschijn maken wel uit bij het bezichtigen, met name bij de karpers die gevoed denken te worden, of dat in ieder geval willen.

Je sleept alles door een droog wordend Kanazawa naar het station via de gratis internet terminal. Daar vind je uit dat het een redelijke tocht is naar Matsumoto; dat wordt dus daar overnachten.

Volgers