Vijfendertig

Dan zit je op een eiland in de monding van een rivier , . Aan de andere kant is een strand dat voornamelijk leeg is. Er wordt wel gevist . Aan het noordeinde lijkt het wel bountyland , . En sommige huizen zien er best leuk uit . De zuidkant is minder begaanbaar . Het uitzicht is, ondanks de hoeveelheid vocht in de lucht, best goed. De variatie in voedsel aanzienlijk minder.

Vierendertig

Na Guayaquil afgereisd naar het strand, Santa Elena om exact te zijn; leuk museum waar ze geen foto's willen, kerkje wat ik niet zo spectaculair vond, dus door naar Montañita. Een van de lokale surfer plekken. 't Uitzicht vanuit m'n hostel was goed , de disco die het hele dorp wakker hield toch wat minder. Door naar Puerto Lopez. 't heeft maar twee problemen; grijze ochtenden, en buiten het seizoen geen walvissen. Maar verder een pier , en een uitzichtspunt . Maar verder "langs de kust" kom je door Jipijapa, en in Manta; grotere stad, met alle problemen, maar wel een haven , en wat stranden .
Om door te kunnen langs de kust moest ik weer eens landinwaarts, dus ook de terminal terrestre van Portoviejo mogen aanschouwen. Maar ze hadden wel een bus naar de terminal in Bahia de Caraquez; die een sportieve wandeling ten zuiden van de stad bleek te liggen. De stad is hetzij in verval, hetzij in opbouw, maar niet geheel het swingende centrum . De volgende morgen eerst over de brug , die over de baai voert naar San Vicente, en vanaf daar met een bus naar Pedernales. Daar hadden ze een bus naar Chamanga. Niet dat we die plaats haalden; we moesten net voor het dorp overstappen op een bus naar El Salto. Daar kon ik dan een bus naar Muisne nemen, of in ieder geval een naar de plek met de kano's naar het eiland. Aardig wat jungle gezien onderweg, en dit eiland moet omgeven zijn door mangroven.

Drieëndertig

Van Chachapoyas met de nachtbus naar Chiclayo gegaan... De bus was duur, maar ze serveerden zelfs iets eetbaars. De volgende morgen in een hotel met wifi ingecheckt, maar de wifi was net goed genoeg voor whatsapp en zo, en niets meer. De stad was verder ook niet speciaal, dus maar door getrokken naar het strand. Ook niet speciaal, , maar het amuseerde even. 't Is ook een prima punt om naar Ecuador te gaan. Enig probleem, moet je wel in de juiste bus komen; toen ik om 8:30 nog steeds stond te wachten, werd het tijd voor een collectivo naar de CIFA terminal. Daar keurig in de bus naar Guayaquil gekomen, en ook met een minimum aan problemen en tijd door de immigratie gewandeld. Toen was het tijd voor de douane; ik denk dat ze een tip hadden, want de bus werd uitgekamd, en zelfs door een röntgenapparaat heen gehaald. We werden bedankt voor onze medewerking, maar toen ontbraken er een paar passagiers; uiteindelijk, na luide aansporingen van andere passagiers, vertrok de bus. Enige uren later wordt je achter een vliegveld gedumpt, en kun je op zoek naar een hostel. Er zijn er maar twee in de stad. De stad zelve heeft wat gebouwen , , erg veel verkeer, en een rivieroever , . De vuurtoren staat weliswaar op een leuk bebouwde berg, maar verder...

Tweeëndertig

De volgende morgen wel op tijd, erg op tijd, voor de toer naar Kuelap. 't Zorgde ervoor dat ik de beste stoel in de bus had. De afstand is maar 72 km, maar dat vergt wel een paar uur rijden over niet al te goede wegen. Plus, er zijn morgen verkiezingen, dus wat politici moeten wat daden laten zien; bij voorkeur iets dat de weg open breekt. Maar je kunt het doel van enige afstand al zien . Dichterbij is de buitenmuur niet gering , en het uitzicht ook niet . De ingang voor de machthebbers heeft een passend formaat . Er zijn huizen van verschillend formaat , en , en de Inkas, toen ze het veroverd hadden, dwongen een rechthoekig formaat af . Verder waren er knekelhuizen , en nadat het voor zo'n 500 jaar verlaten was, enig struweel . Maar na 900 a 1,000 jaar bouwen waren er wel wat huizen , , , en . De gids zei dat ze wel dezelfde inrichting hadden . Gelukkig waren er ook patronen en de ingang van boven ; als ze je niet mochten, konden ze dat zeer duidelijk maken. En ook ja, om de hoogte te bereiken hebben ze van enige afstand erg veel rots aangesleept. Helaas was Fujimori ook ooit langs gekomen; zijn 'briljante' bijdrage was om een huis volledig te laten 'restoreren' ; 't staat nu al op instorten, en het dak is waarschijnlijk ook niet correct. Llamas hebben in ieder geval vrij toegang . Verder was deze groep van Chachapoyas mensen niet alleen recalcitrant genoeg om met de Spanjaarden tegen de Inkas te vechten, maar ook om hun goden op de tempel te zetten terwijl deze gebouwd werd voor de Inkas. Verder hadden ze ook hun eigen tempel gebied . De stenen van de hoofdingang waren ook voorzien van dierenfiguren . Verder mezelf maar weer eens op de foto laten zetten . Op de terugweg, na een enorme hoosbui, had de gids nog een kleine verrassing ; de muurtjes waren gebouwd door dezelfde groep, met als waarschijnlijk doel om de rivier te controleren. En ook rond dezelfde tijd verlaten zonder duidelijke reden; ja, ze vochten met iedereen, Wari en Inkas, en elkaar, maar verder...

Eenendertig

Dan probeer je naar het fort te komen; enig probleem... die toer vertrekt iets eerder dan gepland. Dan maar naar de watervallen...
De rivier was niet zo kalm . Het uitzicht voor het dorp was interessant , en . Je komt dichterbij
, en je loopt langs een beekje
. Hopelijk staat er minimaal één papegaai op de foto's , ... er waren twee bezig met elkaar te overtreffen in een balts dans. Daarna ben je vrij dicht bij wat de derde waterval qua hoogte , , en . Dit is het begin van het regenseizoen, en de hoeveelheid water was ruwweg gemiddeld... het pad was wel modderig, maar nog begaanbaar. Schijnbaar is de waterval op haar sterkst tussen februari en april, maar ik wil niet weten hoe onbegaanbaar het pad dan is. 't Pad schijnt droog te zijn tussen augustus en september, maar de waterval is dan ook minder spectaculair.