Dag acht

Het begon zo goed; we kijken of we dichter bij de Tsjechische grens konden komen, en dan naar het oosten....
Trein naar Klodzko gevonden, en daar wat gezien
kasteel op kasteel
en meer klassieks
Daarna eerst een ander station gezocht, toch weer op het originele terecht gekomen in een trein naar Kudowa...
net zo'n kleintje als vanaf de grens. Helaas was deze grensplaats net zo spannend als de eerdere, en was mijn keuze simpel; kon terug naar Wroclaw

posted from Bloggeroid

Dag zeven

Na gisteren wel érg véél gewandeld te hebben, en vervolgens op een laat tijdstip aangekomen, en op een nog véél later tijdstip een bed bemachtigd te hebben, vandaag maar een rustdag in gelast. Wel op de promenade gelopen waar vroeger de stadswallen lagen, met
als uitzicht, en het poolse equivalent van de braziliaanse por kilo ontdekt.

posted from Bloggeroid

Dag zes

Je vraagt, voor de volledigheid waar je kunt liften; na de ombouw om de snelweg nog toegankelijker te maken... niet écht. Ik heb beide punten gezien, én nee niet echt... Op de weg naar de bussen wel de Elbe aanschouwd
rustiek
steeds, en

Bij de ticket verkoop aangekomen, was yield management actief. De bus was ook wat minder, máár we kwamen aan in Görlitz. Vanaf daar naar het volgende station in de volgende stad én land gewandeld. Vanaf daar ging het kortste treintje dat ik ooit gezien heb, maar via dat en een soort sprinter kwam ik wel in een vol Wroclaw. Het laatste bed in een dorm gescoord na ruwweg 10 telefoontjes

posted from Bloggeroid

Dag vijf

Na nog een nacht in Leipzig, met als nadeel niet de wietshop naast de deur, maar de trams van en naar o.a. het (nieuwe) Messe terrein, de bus naar Dresden gepakt. Die kwam toch nog redelijk op tijd aan; een klein unicum. Daar uitgevonden waar de hostels zaten.... verderop, over de Elbe, in Neustadt. Daarheen gelopen, en een redelijk duur bed genomen. Daarna maar eens de oude gebouwen bekeken.
Het is bijna één groot paleizen-complex aan de zuidkant...
oude markt
een hoek
,
,
poging tot panorama, maar met de zon...
,
en dat bedoel ik met conplex
hier stond vanaf de 12de eeuw een kerk, tot '45, en daarna besloten de genossenen dat de ruïne maar moest worden gesloopt, en

En zo kwam er óók een einde aan deze dag

posted from Bloggeroid

Dag vier

Maar eens een rustdag ingelast; niet eerst de hele morgen rond rennen, en dan in de middag verkassen.
Je wandelt de oude binnenstad in, en
rare combinatie zuil en kerk. Gebouwen
,
,
,
,
,
,
, en wat cultuur.... één van de meer bekende Bach
(Johann Sebastian voor de intimi) en een auteur
(Johann Wolfgang Goethe voor de cognicenti)....
Tussendoor ook wat uitgerust.

posted from Bloggeroid

Dag drie

De volgende morgen mijn spullen verzameld en de uitgang van het voormalige vrouwenklooster en de stad gezocht. Wel wat gebouwen gezien....
stukje nooit afgebouwd?
én een monument tégén het regime van '33 tot '45, én een stukje muur van de DDR
alleen is Checkpoint Charlie verworden tot een kermis attractie.
De dierentuin is rustiger, en het Zentrale OmniBus station wel wat ver... Één relatief dure bus, met vertraging later was ik in Leipzig, met ruimte in hostels.

posted from Bloggeroid

Dag twee

Het ontbijt in de toko was goed, en bood ook hulp aan voor de lunch. Het uitzicht vanuit mijn kamer was niet slecht

Daarna de oude binnenstad van wat ooit de prinses van de hanzesteden genoemd werd, verkend...
,
,
,
,
,
,
.
Daarna bij tourist information gevraagd wat de goedkoopste manier was om naar Berlijn te komen; een flixbus schijnbaar. Die kwam ook bij het station van Schwerin
(als in Mecklenburg-Schwerin...) en na véél omwegen ook uiteindelijk in Berlijn; de voornaamste snelweg was gesloten.
In Berlijn bleek het bemachtigen van een bed interessant; elk hostel zat vol tot vrijdag. Gelukkig had de receptioniste medelijden met mij, alhoewel twéé snurkers....

posted from Bloggeroid

Dag een

Je wandelt, op tijd, naar HS, en de trein naar Centraal stoptrein niet. Met een tram er wel gekomen. Dan mag je eerst érg ver naar voren lopen; pas het derde treinstel accepteerde passagiers.
In Hengelo aangekomen, waren er geen kaartjes op het station, of ze zouden duurder zijn dan in de trein. In die trein was het een *interessante* prijs. Dat stuk naar Osnabrück was korter én duurder dan het nederlandse gedeelte. In Osnabrück aangekomen, bood iemand me een redelijk goedkoop ticket aan, en daarmee kon ik per Regional Express naar Lübeck via Bremen en Hamburg. Maar één probleem, de DB is niet meer zo punctueel; élké overstap ging met vertraging gepaard.
Uiteindelijk in Lübeck aangekomen, en uiteindelijk óók een paar jeugdherbergen gevonden. Maar twéé problemen; ze zijn of vol of duur. En de WiFi is óók niet gratis.

posted from Bloggeroid

Achtenvijftig

Ik had de keuze tussen twee routes; een ietwat dure en directe, die me op een redelijk ongelukkig tijdstip zou afleveren, of een combinatie van twee bussen, overstappen in een plek (op een semi-redelijk moment, en aankomst bij daglicht. De laatste was iets goedkoper. Die genomen, en daarna met een lokale bus en een lift me naar een hostel bewogen.
De oude binnenstad is gelukkig compact, maar niet geheel horizontaal, of helemaal glad bestraat . De universiteitsbibliotheek ziet er wat nieuwer uit , de rest van de stad ouder , met kerken , meer kerken , alhoewel de helft van deze foto klooster is. Voor de verandering eens iets seculier en modern , alsmede de haven met fort . De toren links is de lift van de lage stad naar de oude binnenstad. Vanaf daar kun je toch aardig zien hoe hoog dat is; naar het noorden, en naar het zuiden. De stad had zo weinig ruimte dat ze de eerste en de derde orde Carmelieten maar naast elkaar plaatsten.
Het moest wel palmzondag zijn; de lokale bevolking die de kerk verliet had een twijgje, voor zover je stukjes palmboom zo noemt, uitgereikt gekregen. Die avond was de laatste van het feest ter gelegenheid van het 466-jarige bestaan van wat ooit de eerste hoofdstad van Brazilië was; vuurwerk, wijd uitstaande jurken, caipoeri demonstraties (men zwaait het been redelijk achteloos over het hoofd van de "tegenstander" heen, en die doet hetzelfde; 't was een demonstratie), en een grote mensen massa bij de muziek. Het drummen de avond tevoren was iets indrukwekkender.
De dag daarop de bus naar Belo Horizonte genomen; die was iets duurder dan verwacht, en de stad iets verder. Daar was zelfs de jeugdherberg niet zo goedkoop meer. De stad was, tussen de regen door niet helemaal het bewonderen waard. De volgende bus naar Sao Paulo was ook niet goedkoop, maar ik kwam er wel mee op locatie. Vanaf daar naar het vliegveld toe, en daar ontdekt hoe groot de markt voor Peruaans geld is. Maar ik kreeg wel mijn ticket gewijzigd.
De vlucht van Sao Paulo naar Dulles had maar twee problemen; het ontbijt was zelfs voor mijn doen erg mager, en we kwamen zo vroeg aan dat immigratie nog niet wakker was. Maar de ESTA zorgde er wel voor dat ik de snelle rij voor Amerikanen kon gebruiken, en daarna de wijsheid van Douglas Adams ervaren.