Dag twaalf

Je word wakker in een houten huis; ik had de Griek uit Berlijn in de kamer uitgelegd dat dit het meest voorkomende bouwmateriaal was aan de noordzijde van bergen (op het noordelijke halfrond)....
, vanuit de straat zie je wel bergen
, en met het busje naar de grens meer
.
Dan word je vlak voor een brug uit het busje gelaten; aan de andere kant zou Slowakijë zijn. Op dit strategies object
, kom je er achter dat de Slowaken misschien iets teveel naar de Amerikanen hebben gekeken
. Het volgende probleem was dat terwijl de brug aan een doorgaande route voor de Polen ligt.... dat voor de Slowaken niet het geval is. Dus probeer je te liften; een onbekend begrip schijnbaar. Het wachten op een van de 5 á 6 bussen per dag kostte óók évén
. Met die bus langs meer bergen én skigebieden getrokken
naar uiteindelijk bekend gebied; in 2011 ooit uit een bus in Poprad gerold, en toen een stukje met het spoor omhoog gegaan.
Deze keer de trein de andere richting uit genomen en in redelijk somber weer in Kosice beland.

posted from Bloggeroid

Dag elf

Maar weer eens op weg gegaan.... Ja, er loopt een spoor naar Zakopane, maar schijnbaar was dat in reparatie. Het lokale spoor verwees me door naar de grote jongens. Die hadden óf een erg trage oplossing met bus óf ze konden me aan een kaartje naar Kraków helpen. Op het perron stond óók een plaatje met S-treinen, maar die heb ik maar even gelaten....
In die trein bleek ik als echt vriendelijk herkend te worden door een hond die mishandeld was in Oekraïne. En in Kraków was de tip van de helpdesk van de spoorwegen om naar het naastgelegen busstation te gaan; die hadden elk half uur een bus. Dat bleek niet helemaal waar, maar élké 15 minuten werkt ook.
Één busreis later, waarbij ik net iets te laat erachter kwam dat we ook langs het kasteel van Kraków kwamen, maar volgens mij heb ik dat al in 2011 "gepakt", kwamen we aan bij Zakopane, waar wél treinen reden... Alleen werd het wel duiater in een mooi berglandschap. De eerste plek die ik probeerde was een weekje dicht, en de rest moeilijker vindbaar. Máár.... ik liep langs een politiestation, en ben gewoon naar binnen gestapt. Die truuk werkte ook nog, en een paar minuten later was ik onderweg naar een mij passende slaapplaats.

posted from Bloggeroid

Dag tien

Na alle avonturen dacht ik het maar beter rustig aan te doen. Mijn lijf had hetzelfde idee, en mijn rug speelde prompt op. Katowice zelf heeft wél wat gebouwen....
,
,
waar het voivodship vanuit bestuurd wordt,

De rest van de dag zéér rustig doorgebracht

posted from Bloggeroid

Dag negen

Poging nummer 2 on Wroclaw te verlaten, en niet meteen naar een al eerder bezochtte plek te gaan. Gliwice leek wel leuk
het stadsplein,
het kasteel, en
een van de vélé kerken in dit land. De radio mast werd óók aanbevolen, maar om nu nog een paar km te lopen voor wat staal....
Daarna af/door-gereisd naar Katowice....

posted from Bloggeroid

Dag acht

Het begon zo goed; we kijken of we dichter bij de Tsjechische grens konden komen, en dan naar het oosten....
Trein naar Klodzko gevonden, en daar wat gezien
kasteel op kasteel
en meer klassieks
Daarna eerst een ander station gezocht, toch weer op het originele terecht gekomen in een trein naar Kudowa...
net zo'n kleintje als vanaf de grens. Helaas was deze grensplaats net zo spannend als de eerdere, en was mijn keuze simpel; kon terug naar Wroclaw

posted from Bloggeroid

Dag zeven

Na gisteren wel érg véél gewandeld te hebben, en vervolgens op een laat tijdstip aangekomen, en op een nog véél later tijdstip een bed bemachtigd te hebben, vandaag maar een rustdag in gelast. Wel op de promenade gelopen waar vroeger de stadswallen lagen, met
als uitzicht, en het poolse equivalent van de braziliaanse por kilo ontdekt.

posted from Bloggeroid

Dag zes

Je vraagt, voor de volledigheid waar je kunt liften; na de ombouw om de snelweg nog toegankelijker te maken... niet écht. Ik heb beide punten gezien, én nee niet echt... Op de weg naar de bussen wel de Elbe aanschouwd
rustiek
steeds, en

Bij de ticket verkoop aangekomen, was yield management actief. De bus was ook wat minder, máár we kwamen aan in Görlitz. Vanaf daar naar het volgende station in de volgende stad én land gewandeld. Vanaf daar ging het kortste treintje dat ik ooit gezien heb, maar via dat en een soort sprinter kwam ik wel in een vol Wroclaw. Het laatste bed in een dorm gescoord na ruwweg 10 telefoontjes

posted from Bloggeroid

Dag vijf

Na nog een nacht in Leipzig, met als nadeel niet de wietshop naast de deur, maar de trams van en naar o.a. het (nieuwe) Messe terrein, de bus naar Dresden gepakt. Die kwam toch nog redelijk op tijd aan; een klein unicum. Daar uitgevonden waar de hostels zaten.... verderop, over de Elbe, in Neustadt. Daarheen gelopen, en een redelijk duur bed genomen. Daarna maar eens de oude gebouwen bekeken.
Het is bijna één groot paleizen-complex aan de zuidkant...
oude markt
een hoek
,
,
poging tot panorama, maar met de zon...
,
en dat bedoel ik met conplex
hier stond vanaf de 12de eeuw een kerk, tot '45, en daarna besloten de genossenen dat de ruïne maar moest worden gesloopt, en

En zo kwam er óók een einde aan deze dag

posted from Bloggeroid

Dag vier

Maar eens een rustdag ingelast; niet eerst de hele morgen rond rennen, en dan in de middag verkassen.
Je wandelt de oude binnenstad in, en
rare combinatie zuil en kerk. Gebouwen
,
,
,
,
,
,
, en wat cultuur.... één van de meer bekende Bach
(Johann Sebastian voor de intimi) en een auteur
(Johann Wolfgang Goethe voor de cognicenti)....
Tussendoor ook wat uitgerust.

posted from Bloggeroid

Dag drie

De volgende morgen mijn spullen verzameld en de uitgang van het voormalige vrouwenklooster en de stad gezocht. Wel wat gebouwen gezien....
stukje nooit afgebouwd?
én een monument tégén het regime van '33 tot '45, én een stukje muur van de DDR
alleen is Checkpoint Charlie verworden tot een kermis attractie.
De dierentuin is rustiger, en het Zentrale OmniBus station wel wat ver... Één relatief dure bus, met vertraging later was ik in Leipzig, met ruimte in hostels.

posted from Bloggeroid