Na in het tot nu toe duurste hotel van deze trip te hebben geslapen, de volgende morgen, in een miezerige buitje maar oostwaards gegaan langs de noordkust; op zoek naar de grootste shinto tempel van dit land...
Na een barre wandeling, uit enig misplaatste ideeen over navigatie, kom je bij inderdaad indrukwekkende gebouwen. Alleen was de ceremonie niet geheel aan mij besteed. Verder hadden ze hier wel wat amuletten in de aanbieding; 3 kraampjes vol...
Maar terug met een bus. Ik was net op tijd voor een 'snelle' trein om vanaf de zuidkust dan weer een shinkansen te nemen; die ging wel rap. Daarna in een van de betere instellingen getrokken; ik dacht eerst een luxe hotel te zijn binnengevallen, maar... en goedkoper dan gisteren. Het aantal gaijin neemt ook toe; hetzij omdat er meer mensen zijn, hetzij omdat de afstand tot Tokyo afneemt. Verder is het weer officieel slecht; de lokale meteo zegt zo.
2006-05-28
Maandag 22 mei (maan)
Ik slaagde er in om nog twee dagen te posten op m'n blog. Daarna op het station reserveringen tot op Honsu geregeld; kijken of we naar Tsuwano kunnen komen met het speciale landschap.
Dat betekent dat je vanaf Hakate in de shinkansen zit. Er is niet een soort daarvan, maar een paar. Ik kan met mijn pas niet in de snelste, die in een keer naar Tokyo gaat, maar gezien de 5 op een rij opstelling is dat misschien geen nadeel. De krengen zien er wel uit alsof iemand echt de laatste luchtweerstand heeft willen verwijdere; 16 wagons pure stroomlijn, incluis een cockpit voor de machinist van minimale breedte. Het schoonmaak proces doet de acties in de vliegtuigen in Bangkok verbleken; nieuwe hoofdlapjes etc.
Nadat je dan in Tsuwano bent aangekomen, blijken er twee dingen; de jeugdherberg is dicht, en de schooljeugd heeft sport na schooltijd. Naar de volgende stad en een hotel; semi-goedkoop...
Dat betekent dat je vanaf Hakate in de shinkansen zit. Er is niet een soort daarvan, maar een paar. Ik kan met mijn pas niet in de snelste, die in een keer naar Tokyo gaat, maar gezien de 5 op een rij opstelling is dat misschien geen nadeel. De krengen zien er wel uit alsof iemand echt de laatste luchtweerstand heeft willen verwijdere; 16 wagons pure stroomlijn, incluis een cockpit voor de machinist van minimale breedte. Het schoonmaak proces doet de acties in de vliegtuigen in Bangkok verbleken; nieuwe hoofdlapjes etc.
Nadat je dan in Tsuwano bent aangekomen, blijken er twee dingen; de jeugdherberg is dicht, en de schooljeugd heeft sport na schooltijd. Naar de volgende stad en een hotel; semi-goedkoop...
Zondag 21 mei (zon)
Schijnbaar slaap ik toch minder op een futon, of wordt je moe van het vele slapen. Aftocht via het station en twee luxe treinen naar Nagasaki; een aantal van de treinen hier zien er uit alsof ze zijn ontworpen in de jaren '90 of later, en de ontwerpers mogen best mijn huis onder handen nemen. Andere treinen, met name de boemeltjes, lijken uit de jaren '60 te stammen, en de ontwerpers lijken wel ambtenaren.
In Nagasaki aangekomen en de jeugdherberg maar eens opgezocht. Tevens Dejima gevonden; vanuit hier handelden de nederlandse kooplui dus ooit... Ook de plek van de atoombom bezocht; rustiger dan ik dacht, maar ze kwamen wel langs met een lading schooljeugd (in uniform op zondag).
Je gaat op zoek naar een warme maaltijd, en je wandelt bij de lokale afhap-boer naar binnen. Voedsel en extra zaken gescoord; verdomde blauwe ogen... het leverde me in dit geval een bakje aarbeien op;-)
In Nagasaki aangekomen en de jeugdherberg maar eens opgezocht. Tevens Dejima gevonden; vanuit hier handelden de nederlandse kooplui dus ooit... Ook de plek van de atoombom bezocht; rustiger dan ik dacht, maar ze kwamen wel langs met een lading schooljeugd (in uniform op zondag).
Je gaat op zoek naar een warme maaltijd, en je wandelt bij de lokale afhap-boer naar binnen. Voedsel en extra zaken gescoord; verdomde blauwe ogen... het leverde me in dit geval een bakje aarbeien op;-)
2006-05-22
Zaterdag 20 mei
Voordat ik in Hakate aankwam had ik al een idee om verder te komen; ik moest alleen in 13 minuten uit een trein komen, 2 reserveringen (laten) maken, en een alternatieve shinkansen in komen... dat lukte, alleen had ik daarna wel last van slaap elke keer dat ik een trein uit moest. Het eindresultaat was dat ik in de Aso vallei bij Aso-san stobd; volgens alle informatie de grootste caldera ter wereld. Die maar eens beklommen, en onderweg iets bijgekleurd... Het japanse massa-toerisme is in ieder geval niets voor mij.
Beneden maar eens m'n email bekeken, en vervolgens moeten constateren dat de lokale schooljeugd hetzij niet van het uniform is los te weken, hetzij niet los gelaten wordt; ik weet niet wat ik erger zou vinden.
In het volgende dorp een bento box gescored en in Beppu een hotel bnnen gekomen; er zou daar ook een warme onsen zijn, maar ik ben niet echt onder de indruk van wat er daarvan in mijn kamer beschikbaar was. Verder lijkt het electriek niet helemaal stabiel.
Beneden maar eens m'n email bekeken, en vervolgens moeten constateren dat de lokale schooljeugd hetzij niet van het uniform is los te weken, hetzij niet los gelaten wordt; ik weet niet wat ik erger zou vinden.
In het volgende dorp een bento box gescored en in Beppu een hotel bnnen gekomen; er zou daar ook een warme onsen zijn, maar ik ben niet echt onder de indruk van wat er daarvan in mijn kamer beschikbaar was. Verder lijkt het electriek niet helemaal stabiel.
Vrijdag 19 mei (goud)
Het begon zo droog... eerst een zoektocht naar de gratis internet terminals; de ploeg zelf was verhuisd, en de terminals gelukkig naar een andere plek. Die wist ik nog droog te bereiken, en zelfs het toetsenbord, vreemd als de japanse versie ook is, leverde nog leesbare texten. Ik denk alleen dat ze nogal wat gewijzigd hebben bij Blogger; ik hoor de commentaren wel bij terugkomst.
Ik dacht even snel naar het volgende station te hobbelen, en een zwempartij later bleek hoeveel verkeer daar labgs kwam; erg weinig (voor iets dat de directe toegang tot het hoofdstation vormt). Na een lunch m'n eerste shinkansen gepakt; erg veel hout (als luxe interieur) en erg veel buigend personeel (bij binnenkomst in en vertrek uit de ruimtes). Eindelijk ook een trein die een nederlandse snelheid haalt. Alleen die hekjes voor de ingang...
Via een aantal lokale boemeltjes bij Kobayashi terecht gekomen; iedereen heeft recht op zijn StarTrek moment. Ik slaagde er ook in om weer in de bevolkte wereld terecht te komen. Alleen was toen het hostel gesloten, en het hotel vol; af met de nachttrein naar Hakate.
Ik dacht even snel naar het volgende station te hobbelen, en een zwempartij later bleek hoeveel verkeer daar labgs kwam; erg weinig (voor iets dat de directe toegang tot het hoofdstation vormt). Na een lunch m'n eerste shinkansen gepakt; erg veel hout (als luxe interieur) en erg veel buigend personeel (bij binnenkomst in en vertrek uit de ruimtes). Eindelijk ook een trein die een nederlandse snelheid haalt. Alleen die hekjes voor de ingang...
Via een aantal lokale boemeltjes bij Kobayashi terecht gekomen; iedereen heeft recht op zijn StarTrek moment. Ik slaagde er ook in om weer in de bevolkte wereld terecht te komen. Alleen was toen het hostel gesloten, en het hotel vol; af met de nachttrein naar Hakate.
2006-05-19
Donderdag 18 mei
Het weer blijft triest; daarom met de eerste trein naar Saiki en vanaf daar met een expres naar Miyazaki. Kijken of we de tempel in Aoshima kunnen bekijken voordat we vanavond Kagoshima halen. De boemeltjes zijn echt niet snel, en de expres wordt verslagen door een gewone sprinter... Enkelspoor is wel efficient voor minimaal verkeer, maar ik zou eens moeten uitrekenen waar de grens ligt.
De regengoden zijn zelfs andere goden niet goed gezind, of ik ben alsnog de ultieme regengod voor alle bewolking in Japan. De tempel en het kleine eilandje bij Aoshima weten te vinden; tropisch nat en de lucht was gewoon grijs. Dan maar de aftocht naar Kagoshima, met de geweldige snelheid van 60 km/h. Daar lijkt het droog terwijl ik een business hotel in check.
De regengoden zijn zelfs andere goden niet goed gezind, of ik ben alsnog de ultieme regengod voor alle bewolking in Japan. De tempel en het kleine eilandje bij Aoshima weten te vinden; tropisch nat en de lucht was gewoon grijs. Dan maar de aftocht naar Kagoshima, met de geweldige snelheid van 60 km/h. Daar lijkt het droog terwijl ik een business hotel in check.
Woensdag 17 mei
Het ontbijt was vegetarisch met rijst, en de andere gasten waren misschien niet allemaal op de klassieke manier het pad aan het volgen. De regen hield in ieder geval aan, terwijl ik van tempel naar station naar de stad aan de westkant en naar de haven ging. Dit is het soort weer dat ik ook kan missen...
Op de ferry kwam ik de eerste niet-Japanner tegen sinds Tokeshima; het was een Nederlander. Verder ook een blikje nescafe gekregen van een stel Jappaners; gezien de hoeveelheid melk niet mijn smaak. Bij aankomst in Kyushu gelijk bij het eerste JR station m'n pass proberen te regelen; dat lukte niet, maar daardoor werd ik wel buiten uren geholpen. Uiteindelijk in een hotel tegen een goed tarief gekomen.
Op de ferry kwam ik de eerste niet-Japanner tegen sinds Tokeshima; het was een Nederlander. Verder ook een blikje nescafe gekregen van een stel Jappaners; gezien de hoeveelheid melk niet mijn smaak. Bij aankomst in Kyushu gelijk bij het eerste JR station m'n pass proberen te regelen; dat lukte niet, maar daardoor werd ik wel buiten uren geholpen. Uiteindelijk in een hotel tegen een goed tarief gekomen.
Dinsdag 16 mei
Het is weer gedaan met het mooie weer; afdalend uit de kloof naar de zuidkust werd het regenachtig. De machinist hield er een merkwaardige routine op na; met gehandschoende hand wees hij naar een aantal objecten, zowel binnen als buiten de trein. Na analyse bleek hij een checklist af te lopen met het (groene) signaal, de spiegels op het perron en zijn lijst van plekken. In Kochi aangekomen wel om het kasteel heen gelopen, maar na een bento box en een bezoek aan het postkantoor maar weer vertrokken.
Op de een of andere manier krijg ik geen hoogte van de schooltijden hier; elke trein bevat op elk moment geuniformeerde middelbare schooljeugd. Het weer verbetert absoluut niet. Het spoor is hier vooral enkelsporig; alleen bij de stations ligt wat dubbelspoor, met als gevolg dat je daar nogal eens stil staat en wacht op de tegenligger. In Kubakawa naar de jeugdherberg gewandeld; dit is tempel #37 van de 88 op de 'grand tour' van dit eiland. Meest verbazende was de medewerkster die ook wat spaans sprak. Men dreigt met gebed om 6:00 en ontbijt om 6:30... Vroeg naar bed dus.
Op de een of andere manier krijg ik geen hoogte van de schooltijden hier; elke trein bevat op elk moment geuniformeerde middelbare schooljeugd. Het weer verbetert absoluut niet. Het spoor is hier vooral enkelsporig; alleen bij de stations ligt wat dubbelspoor, met als gevolg dat je daar nogal eens stil staat en wacht op de tegenligger. In Kubakawa naar de jeugdherberg gewandeld; dit is tempel #37 van de 88 op de 'grand tour' van dit eiland. Meest verbazende was de medewerkster die ook wat spaans sprak. Men dreigt met gebed om 6:00 en ontbijt om 6:30... Vroeg naar bed dus.
Maandag 15 mei
's Nachts een nog betere ingeving gekregen; we pakken niet tempel 1 etc., maar 13 etc. Enige probleem is de wandeltocht naar het station en de aanwezigheig van lockers aldaar.
Daarom meteen de trein naar Ikeba genomen, om vanaf daar de Iya vallei in te komen. Dat vergt een sportieve busrit de bergen in; helaas was de oude route niet mogelijk, en daarom maar de nieuwe gevolgd. Deze en de rit naar de hostel laat een, op de natuur na, nogal leeg en woest landschap zien.
Omdat de hostel geen douche heeft, vanavond maar eens een onsen geprobeert... Het water was nogal warm, en dat wat niet schoon is, is in ieder geval steriel. Daarna maar weer eens op een tatami proberen te slapen; ze zijn me iets te dun.
Daarom meteen de trein naar Ikeba genomen, om vanaf daar de Iya vallei in te komen. Dat vergt een sportieve busrit de bergen in; helaas was de oude route niet mogelijk, en daarom maar de nieuwe gevolgd. Deze en de rit naar de hostel laat een, op de natuur na, nogal leeg en woest landschap zien.
Omdat de hostel geen douche heeft, vanavond maar eens een onsen geprobeert... Het water was nogal warm, en dat wat niet schoon is, is in ieder geval steriel. Daarna maar weer eens op een tatami proberen te slapen; ze zijn me iets te dun.
Zondag 14 mei
Het weer klaart ook nog op; een beetje zon, en dit wordt nog leuk ook. Er staat wel een stevige wind over het dek. Bij aankomst in de haven van Tokushima de standaard taferelen; de stad is niet direct om de hoek, en de taxichaufeur ontkent de bus. Na een tocht kom je dan toch bij het centrum en een prima plek voor de nacht.
Na een siesta de stad en de heuvel van het bijbehorende kasteel bekeken. Uit informatie van de lokale VVV bleek dat een bus naar de eerste van 88 tempels het simpelste was. 'The fifth element' is nagesynchroniseerd even vaag als het origineel, en ik vraag me nog steeds af wat eerder was; de kleine raampjes in een muur van het pension, of de blinde muur op 5 cm daarvanaf.
Na een siesta de stad en de heuvel van het bijbehorende kasteel bekeken. Uit informatie van de lokale VVV bleek dat een bus naar de eerste van 88 tempels het simpelste was. 'The fifth element' is nagesynchroniseerd even vaag als het origineel, en ik vraag me nog steeds af wat eerder was; de kleine raampjes in een muur van het pension, of de blinde muur op 5 cm daarvanaf.
Abonneren op:
Posts (Atom)
