Stap 9

Een beetje rondgewandeld; om de een of andere reden kom ik altijd terecht in Copacabana...

5 okt

Grootse plannen... eerst naar de suikerberg, daarna door naar het kruis. Wel de suikerberg gehaald; behoorlijk uitzicht is zachtjes uitgedrukt. Daarna maar eens rond het meer gewandeld, en het strand bekeken; helaas ben ik niet onder de indruk van wat de lokale schoonheden moeten zijn.

Verder is de lokale ABN dochter, die daar nogal mee adverteert, niet in staat mijn ABN kaart te accepteren en dan geld uit te keren. De lokale supermarkt was wel in staat mij koffie te verkopen; moet voldoende souvenier zijn...

Ondertussen ook ontdekt dat mojitos best te drinken zijn, zeker met een stel ieren op sabattical.

6 okt

De bus naar het christus beeld gepakt; je doet er, ondanks het zaterdag zijn, nog een uur over. Bij het beeld is er over alle details nagedacht; handen, gezicht en houding... Het was overigens eerst een favoriet uitkijkpunt van de keizers, en de spoorweg kwam daarna. Het beeld kwam als laatste, maar is wel de trekpleister nu. De terugweg ging via de andere kant, zodat ik ook een keer per bus om de lagune ben gegaan. Om vervolgens de luchthavenbus te vonden vergt iets meer; zelfs de lokale politie wist er niet van, en tijd houden is niet het meest succesvolle aspect van deze samenleving. De regels t.a.v. vloeistoffen overigens ook niet; volgende wasse neus van DHS makelij.

Het aantal verbijsterbare mensen neemt aardig toe; je ontmoet een chinees reisgezelschap boven op de Corcodavo, en daarna een paar zakenlui, en je reputatie gaat met sprongen vooruit. Alleen lijkt het op de luchthaven alsof TAP zelden mensen vanuit Rio vervoert; voordat het boarden zelfs maar begon was er al uitstel. En voor een wereldstad met een reputatie zijn er verdomde weinig internationaal vertrekkende vluchten; 2 schermen per dag?

7 okt

Ik blijf hopen op een vlucht waar ze een aantrekkelijke dame naast mij plaatsen, of zelfs de vlucht waarbij diegene naast mij als petit(e) betiteld kan worden, en dat ook blijft in de stoel; de busstoelen in Brazilië gaan er een stuk op vooruit met de 'economische' plaatsing in de gemiddelde vliegtuig cabine.

Het huiswaards keren ging in Brussel snel genoeg om binnen 30 á 45 minuten in de trein te kunnen plaatsnemen. Alleen wil ik de volgende keer wel een trein met alle wagons; als er één ontbreekt, staan prompt alle gangpaden vol totaan Rotterdam...

Stap 8

Naar Olinda toe lukte. De plaats zelf is OK, alleen kunnen ze wat bezuinigen op het aantal gidsen... Terug naar Recife lukte ook, maar het vinden van respectivelijk een internet café en een reisbureau was minder triviaal. De laatste was ook niet in staat om de reservering te bevestigen... Verder mijn bloeddruk laten meten; daar wordt deze ook niet lager van, zeker als er daarna een onverwachte rekening komt. Bij terugkomst op het busstation bleek alleen de bus naar Salvador uitverkocht, en waren mijn alternatieven minder; daarom zo ongeveerbij vertrek van de zeer luxueze bus naar Rio een ticket daarin genomen. Over het gehalte luxe valt overigens te discussieren.

3 okt

Gevorderd tot de volgende staat. Het weer verbeterde er niet op, en ik begin langzaam te vervellen; ook niet goed voor een image. De TV in Brazilië is gevorderd tot een mix van soaps (die tot op de boten op de Amazone gevolgd werden) en Candid Camera shows (met ingeblikt gelach) waar ik in deze bus aan wordt blootgesteld.

Lunch was por-kilo, met een prijs per 100 gr; truuk om de hoogte te verbergen. Brazilië heeft niet veel bergen, maar de passen liggen dus op de weg naar Rio. Tevens twee keer dezelfde film voorbij zien komen; eerst met engelse ondertiteling. Het weer blijft nederlands slecht.

Dinner bood het record; een prijs die dusdanig was dat ik het elders zocht.

4 okt

Ik kreeg het gevoel dat we een paar keer enrgens enige tijd zijn blijven staan met de bus, maar ik kan me vergissen. De volgende morgen voorbij Vitoria, wat betekende dat er minder dan 500 km te gaan is. Ontbijt vond plaats bij een volgend restaurant van de dure keten; volgens mij is er een deal tussen de busmaatschappij en de keten. Uitijndelijk op de busterminal in Rio aangekomen, en een lokale bus naar Ipenima genomen; duurde een uur om daar te komen. In een hostel ingecheckt; de eerste keer warm water sinds Campo Grande... ik voel me in ieder geval schoner.

Stap 7

Na een kleine wandeling door de stad mijn gedeelte van het internet bijgewerkt. Morgen misschien maar eens langs Alter de Chao; daar zou het water nog mooier zijn.

27 sep

Eindelijk weer eens een beschaafd ontbijt. Daarna eerst op de bus naar de buitenstreken gewacht, en daarna comfortabel in die bus een uurtje verder gereisd. Alter do Chao is niet geheel geplaveid, maar de belangrijkste wegen wel. Vervolgens kom je bij het strand; dat is inderdaad het aanschouwen waard. De omgeving is nog niet verziekt door toerisme, zoals een van de eerdere havens aan de Amazone; plastic contrapties met papagaai en koe, i.v.m. speciale festivals... De weg terug was problematischer; er gaat maar één bus per uurof minder, en als er een hele bus uitvalt, is de vertraging behoorlijk.

De boot gaat morgen om 12:00, en dan moet ik eerst nog even een kaartje scoren...

28 sep

Dan haal je de volgende morgen ontbijt en de haven... Slaagde erin om enige korting te bedingen; gezien de accomodatie te weinig denk ik. Dit is de eerste ´moderne´ boot, incluis AC hangmat ruimte (die de eerste klasse vormt). De maaltijden gaan volledig via de klok, wat betekent dat toen het vertrek vervroegd werd ik prompt ook van lunch voorzien; gezien het dinner de beste warme maaltijd. Verder hebben ze op het bovendek publieke douches die op gezette tijden aan gezet worden. De Amazone mengt wel met de zijrivier bij Santarem, maar niet zo spectaculair als met de rio Negro. Verder is hij een stuk breder dan het stuk van Porto Velho naar Novo Olinda del Norte, en ook een stuk rustiger; minder verkeer te zien...

29 sep

Het dagritme begint hier vroeg. Ontbijt bestaat uit de mogelijkheid om zelf te kiezen hoeveel melk er in je koffie gaat en een stuk fruit. Tussen lunch en dinner kwamen we langs een dorp dat er achter gekomen was dat bedelen bij de grote schepen helpt; er werden inderdaad o.a. zakken met rollen koekjes gegooid... De handel in kreeftjes en eetbare delen van palmen liep ook redelijk. Ik ben benieuwd wanneer we in Belem aan komen; dit heeft enige invloed op wanneer ik verder kan. Ik denk dat ik op de boot crash totdat het licht is. Verder trek ik of veel bekijks, of is mijn portugees met sprongen aan het verbeteren. Je leert wel mensen kennen.

30 sep

Dan blijkt de boot niet alleen pas om 11:00 aan te leggen, maar ook nog ontbijt aan te bieden; gaat er dan toch nog wat goed... Daarna wat in het oude Belem gekeken, en naar het busstation gekomen. De ene maatschappij had maar een bus die uiteraard al vertrokken was die dag, maar de andere maatschappij is hetzij laat, hetzij zo vriendelijk te wachten op mijn geld tappen, gevolgd door het aanschaffen van een ticket op de tijd van vertrek. Het nadeel aan reizen met de bus is dat je vaak in onmogelijke plekken gevoerd wordt; por-kilo restaurants die meer vragen dan dure plekken in steden met betere keuzes etc. Ook dat overleefd door o.a. de bananen die ik in Belem had weten te vinden...

1 okt

Het landschap is droger, en de rotsen ouder. Een voordeel aan een bus die eindigt waar je heen wilt, is dat je geen zorgen hoeft te hebben over dat. Misschien wel over het tijdstip van aankomst, maar dat is een ander verhaal. In Fortaleze eerst een volgende stap geboekt, daarna de de stad bezocht; niet de meest verheven plek ben ik bang... De volgende bus is wat minder, maar we zullen zien. Het overstappen wordt ook nog leuk; en de dorpsidioot verdampt vanzelf, net als de dame die plek #19 had...

2 okt

Aangekomen via een van de duurste café de manha plekken op de TIP van Recife. Nu kijken of de metro en bus me naar Olinda krijgen, en later weer terug...