Dag tweeënvijftig, drieënvijftig, en vierenvijftig

Vanuit een zonnig Astara naar het nabijgelegen Lənkəran getrokken. De minibus vertrok letterlijk om de hoek, en ging via de lokale wegen naar het noorden. In Lənkəran aangekomen, landden we in de markt...
Ja, het lokale park is omgeven door elke moderne bouwstijl die de president en zijn familie er groots uit doet zien. Alleen weet ik niet of een welstandscommissie het allemaal zou accepteren.
Maar, vanaf de brug over het erg weinig gebruikte spoor kun je de zee zien , en het grootse emplacement , waarbij ik wist welk spoor ze gebruiken; de rest was nog meer geroest. Het station ziet er wel leuk, bijna Arabisch, uit , en de vuurtoren erachter dient niet alleen ter ondersteuning van GSM antennes, maar werkt óók nog; 3 aan, 3 uit, 3 aan, 4 uit (als ik nog kan tellen).
Daarna in dezelfde wagon waarmee ik naar Astara gereden ben, terug naar Baku. Daar kom je om een onchristelijk vroeg uur aan, maar ik kende de route naar het hostel. Daar gecrasht, en uitgeslapen tot een beschaafd uur. Het weer werd gisteravond wel guur Nederlands; stevige wind, geholpen door de architectuur, en iets wat onaangenaam.
Vandaag in een trein naar Gəncə, alleen gaan die op een wat raar tijdstip; je komt aan ergens midden in de nacht.

posted from Bloggeroid

Dag vijftig

Eerst met de nachttrein naar Astara getrokken. Er is een prijsverschil tussen onderste en bovenste bed... Uiteraard was mijn medereizigers niet bekwaam in het Engels, en bleken allebei mijn vertaalapps leeg.
In Astara is het treinstation uiteraard centraal gelegen, voor Baku of zo. Maar, na een toch redelijke nacht, even door gelopen, tot enige verbijstering van de taxi chauffeurs, die hoopten op een ritje naar Iran of zo.
Dat de kust dichtbij was, was geen verrassing. De bergen wel
.
Daarna een hostel gevonden, met WiFi, maar uitleggen dat er iets meer nodig is, zoals een verbinding met de wereld.... kostte wat moeite.
Daarna de boulevard aan de kust bekeken
aanzienlijk rustiger dan Nabran. En een fort aan de zuidzijde, bij de grens
. En de claim to fame van deze stad is dat je zo Iran in kan (met visum etc)
.

posted from Bloggeroid

Dag negenenveertig

Dan probeer je jezelf maar weer eens te amuseren in deze metropool....
straatje in de oude stad,
bioloog en academicus met de muur van de oude stad,
moskee bovenaan de heuvel, met de flaming towers op de achtergrond, en
het uitzicht van bovenop de heuvel.
Het weer in Baku is er niet beter op geworden.

posted from Bloggeroid

Dag achtenveertig

Op aanraden van de hostel eigenaar naar Qəbələ. Dat lukte wel, en als je gewoon de plaatsnaam en "avtobus" tegen voldoende mensen zegt.... waarschuwt er iemand je wel bij de juiste bus. En óók hier een mooi plaatje met routes:

In het warmere voertuig naar Q gestapt; de regen en mist zijn verfrissend. En na enige tijd wordt je keurig bij de volgende avtovağzal er weer uitgelaten. Maar twéé problemen met Qəbələ, en de onmogelijk spelbare naam hoort daar niet bij; stervenskoud én nat, en géén goedkope hostels.... Wel een moskee
, en op het busstation welliswaar geen bus naar Gəncə, maar wel een naar Baku, alwaar ik met gezwinde spoed van avtovağzal naar het centrum kwam.

posted from Bloggeroid