Dag 98#2

Iets ging mis, dus dan maar zo....
Surami:







Akhaltsikhe:












Tekst in post-productie toe te voegen

posted from Bloggeroid

Dag zevenennegentig

De eigenaresse van het guesthouse wist me te vertellen dat de weg weer open was, en dat de marshrutkas weer (van en) naar Tbilisi reden. Ik heb mijn spullen gepakt en de waterkoker weer terug gegeven, en was op tijd om de bus van 9:00 te nemen. Ik zweer dat het dezelfde bus en bestuurder waren die ik gisteren om 18:00 had achtergelaten; het enige wat ik miste waren de medereizigers die de afgelopen dagen óók in Kazbegi gestrand waren.
Het eerste stuk, naar de tunnels, is vlak, en bij Kobi stond dan ook een convooi geparkeerde vrachtwagens. Ze waren nog steeds bezig met zwaar materieel de sneeuw van de rijweg af te voeren. We kwamen redelijk snel bij Gudauri aan.

En daarna is het heuvelafwaarts totaan Tbilisi. Vanaf daar bijna direct een shared taxi naar Gori genomen; nog een nacht in Tbilisi zou niet goed zijn. De taxichauffeur dacht alleen dat ik wel bij het museum eruit wilde.... wat gezien mijn slaapplaats misschien wel beter was geweest, maar ik prefereer het busstation.
Na uiteindelijk een goede plek gevonden te hebben, maar even de treinwagon van Stalin gefotografeerd
''Uncle Joe'' is ermee naar Teheran, Yalta, en Potsdam gereisd.
De rest van de stad heeft
kerk en fort
bouwpakket kerk
magistrale bouwwerken, en
uitzicht op besneeuwde bergen

posted from Bloggeroid

Dag negenenteintig

De dag begon zéér koud.... en verwarming is zó westers. Maar men is wel behulpzaam met het vinden van de juiste bus. In Gori aangekomen, was er een fort dat boven alles uitrees.
,
een monument daar vlak bij,
kerkjes,
en
uitzicht vanuit het fort,
de poort. Men is bezig met herstel, maar ...
Verder is dit dus de geboorteplaats van ene Josef Stalin;
het museum,
de man,
het huis (en de overdekking),
de allee,
.
Daarna maar eens met de trein afgereisd naar Tiblisi....

posted from Bloggeroid