Dag honderd

Na een voor mij erg warm en windstil Kutaisi maar naar Zugdidi.... ben er welliswaar twéé keer doorheen getrokken, maar als de afleverende chauffeurs nog scherper geparkeerd hadden, waren mijn voeten nooit op de grond gekomen.
Na een onderdak gevonden te hebben, en uitgevonden wat voor een administratief circus het bezoek van/aan Abkhazia in houdt.... maar de stad gaan verkennen.
Een paleis
Een botanische tuin
Een kerk
Een nieuwer paleis
De boulevard
En de besneeuwde bergen
Morgen maar aan de aftocht uit dit land beginnen...

posted from Bloggeroid

Dag negenennegentig

Vroeg me gemeld op het busstation. Alleen ging de relevante bus pas uren later. Toen ik voorstelde om te liften, was het advies negatief. Toch maar gaan lopen, en na een half uurtje werd ik opgepikt en keurig afgezet bij de afslag naar Vardzia. Daar was een kasteel, dat helaas dicht was ....
,
,
, maar Khertvisi is ook onderdeel van de zijderoute.
Daarna kreeg ik een tweede lift, en stopte we even voor een vergezicht
met de kreet "Virap", en
waar wat oude gebouwen bovenop de berg staan....
Afgezet bij Vardzia, de attractie... en daar de toegangsprijs betaald, en gaan wandelen. Ik kan niet met zekerheid zeggen dat ik de enige bezoeker was, maar er was meer personeel....
overzicht
het dal
de stallen
uitzicht vanuit een kamer
3.5 verdiepingen
en dat bleek alleen maar het voor werk te zijn
en nog meer....
en kerk... met een doolhof erachter, langs een andere kapel en een bron en schijnbaar nog bezette cellen. Toen ik weer in de vrije lucht kwam
, en

Daarna de terugweg genomen; eerst terug naar de ingang van het complex, en daarna weer naar de bewoonde wereld. Gelift totaan Aspindza en een paar bussen via Akhhaltsikhe en Khashure later in Kutaisi geland

posted from Bloggeroid

Dag achtentwintig

Van Kutaisi maar naar Borjomi getrokken. Op het busstation snel verwezen naar het juiste busje. En een paar uur later kom je in een zonovergoten dal. Daar met mijn mobiel aan de wandel gegaan...
,
,
,
,
,
(door een iraanse consul-generaal laten bouwen),
,
,
(allebei vanaf het fort Gogia),
,
(het fort zelve... gebouwd voor de 15de eeuw, en in gebruik tot vlak voor de sovietisering)
Er is ook nog een video (voor zoverre mijn pogingen tot iets leiden), maar dat moet wachten tot de post-production....

posted from Bloggeroid

Dag zevenentwintig

Rustig maar winderig; deze stad beweert "city of smiles" te zijn, maar de bijnaam van Chicago had ook gekund. Niet zoveel te zien, maar ...
een witte brug, in reparatie,
een bekende kathedraal,
,
een iets oudere kerk,
meer rivier, en wat "kale" bergen,
voor de aandachtige lezertjes; zo spel je in het russisch...

posted from Bloggeroid

Dag zesentwintig

Maar weer eens verkast.... Schijnbaar gaat er wel een rechtstreekse bus naar Kutaisi, maar die vertrekt wel erg vroeg. Dus via een busje naar Zugdidi (de enige weg naar buiten), maar deze keer bij daglicht....
rivieren annex waterval
en
het meer dat ik bij de intocht mistte. Zag zelfs de zaak voorbij schieten waar ik de eerste keer het vermoeden kreeg dat er iets moest zijn.
In Zugdidi keurig afgeleverd bij het treinstation waar de bus naar Kutaisi al klaar stond. Ik begin het lokale schrift te lezen/herkennen... Met die bus in een winderige stad afgeleverd, en naar een hostel getrokken.

posted from Bloggeroid