Dag achtenzeventig

Na een ontbijt naar het centrale busstation gegaan. Niet dat het zo centraal ligt, maar wel in de buurt van het centrum. Daar zijn er minibussen naar Tbilisi. Een van de laatste plekken genomen, en het spektakel rond een Chinese jongedame meegemaakt; zij wou direct naar Batumi, máár ze kreeg door dat dat er even niet in zat.
Vervolgens via Sevan naar het noordoosten van Armenië getrokken, met twee keer gas/LPG tanken. Dat gaat niet zo veilig als in Nederland

Alle passagiers moeten uit het voertuig, en niet in de buurt van de vulinstallatie komen. Vrachtwagens hebben vaak gewone gasflessen, en ik wil geloof ik niet weten op wat voor soort bom ik gereden heb. Bij de grens "vloog" ik bijna door alle controles; Nederlands paspoort en ....
Daarna was wel de WiFi weg; de sim kaart was Armeens, en in Georgië.... maar de man reed stug door, en we kwamen redelijk vroeg aan, alleen wel meer naar het zuiden dan ik gehoopt had. Enig wandelen later was ik wel bij een hostel.

posted from Bloggeroid

Dag zevenenzeventig

Tijd voor de terugreis.... alleen waren er géén busjes. De taxi chauffeurs vroegen íets meer dan ik wilde betalen, en gingen via een alternatieve route. Tot mijn verbazing spraken de dames bij de kassa's in het busstation Engels en was er een bus naar B0. Alleen vertrok die zo laat dat ik aan liften, hier ook bekend als "auto stop", dacht. Om S0 uit te komen wist ik dat de bus naar S1 de juiste kant uit gaat. Die genomen, en op het moment supreme uitgestapt en gaan lopen. Na twee liften was ik binnen een uur bij B0. Het uitzicht is niet slecht , en , maar ook niet warm.
Toen kreeg ik een lift van wat een voormalige Europese kampioen worstelen, de burgemeester van de plaats zelve, en hun dochter.... we scheurden langs het controle punt, en ik heb dus nog alle administratieve papieren. Dat bracht mij zo vroeg naar Goris dat ik ideeën kreeg over of Tatev bezoeken of gelijk door naar Yerevan.

Alleen ging het liften na Goris zo moeilijk dat ik wel erg laat bij de afslag en nog 26 km naar het geheel kwam. Toen ben ik maar bezweken voor een aanbod van een taxichauffeur.... Yerevan voor iets dat leek op de prijs van de bus; enige probleem een paar uur later in Yerevan was dat zijn idee over een mooie plek om te eindigen niet helemaal het mijne was.

posted from Bloggeroid

Dag eenenzeventig

Na alle trips rond Yerevan, tijd om verder te gaan; Yegeghandzor, vlak bij Noravank en een rustpunt van de zijderoute leek wel wat. Enige nadeel is dat het zoeken was naar wáár de bussen van vertrokken. Uiteindelijk gevonden en een paar uur later keurig in een koude stad afgeleverd.
Een hostel gevonden, met WiFi en iemand die wat Engels sprak. De stad verkend, en ik weet niet of mijn camera witte sneeuw tegen grijze lucht goed doet....

posted from Bloggeroid

Dag zeventig

Het idee was Echmiadzin en Zvartnots. Er zouden deeltaxis zijn, maar helaas. Wel waren er in het volgende busstation bussen beschikbaar. Daarvan er een genomen, en de chauffeur zijn leven gecompliceerd; mee tot aan het einde van de rit.
In Echmiadzin is het paleis van de Catholicism, en daaromheen een complex met ten minste een kathedraal, als het er niet twee waren, een seminarie, en meer... in een collectie van bouwstijlen.
Een eindje verderop, aan de grens van de stad, binnen 400 m van elkaar, nog eens twee kathedralen; Shoghakat en St Hripsme, allebei in de stijl van het begin van de middeleeuwen; de eerste was een copie uit 1694, de andere al 1400 jaar in bedrijf....
Daarna doorgelopen naar Zvartnots voor de volgende kathedraal. Deze was neergezet rond 700 en rond 1000 verwoest; Arabieren of aardbeving.... de volgende 900 jaar was het een heuvel met interessante stenen, totdat ze begonnen met een opgraving. Ze vonden voldoende van de onderste laag om de rest te reconstrueren. De ruïne was duidelijk niet compleet, maar de modellen in het museum gaven wel een beeld.
Daarna weer een busje terug genomen, en naar de hostel gegaan. Daar besloot mijn mobiel dat ik vast géén foto's nodig had, en ....

posted from Bloggeroid

Dag negenenzestig

Deze keer op Khor Virap afgegaan.... De bussen daarvoor vertrekken van de achterkant van het treinstation. Daar was er naar enig wachten een directe (mini)bus. De chauffeur daarvan waarschuwt de vreemdeling op tijd. En na een klein eindje lopen....
, , , , , , , , ,
De verhalen rond deze plek zijn een Shakespeare-ian koningsdrama, inclusief de eerste kerkvader van Armenië. Tevens wordt er nog steeds getrouwd en begraven hier. Volgnummers zijn wel nodig. En ze zijn zo modern dat ze zelfs drones gebruiken.
Je zou ook Ararat moeten kunnen zien onder de hangende tak.
De terug weg was iets experimenteler, maar leidde me wel weer tot bekend terrein.

posted from Bloggeroid

Dag achtenzestig

Na een rustdag maar weer eens op excursie gegaan. Minibus naar een busstation, en vanaf daar naar Garni. Daar was ik niet de enige buitenlander die daar uitstapte; twee Spanjaarden, een Duitse Griek, en een Oekraïner.... Die sprak ook Russisch, en we kregen een goedkoop aanbod: taxi naar de abdij van Geghand, daar een uur de tijd, en daarna naar de tempel van Garni. Zo gezegd, zo gedaan.
Geghand ligt maar 6 km verderop aan het eind van de weg, met een klooster van de 4de eeuw
, , , , ,
Toen door naar het enige voor-christelijke bouwwerk. Daar bleek de ruïne van een kerk naast te liggen, en eveneens een koninklijk paleis (met baden). De tempel dateert uit de 1ste eeuw.
, , , , , ,
Daarna met het lokaal vervoer weer in Yerevan terug gekomen.

posted from Bloggeroid

Dag zesenzestig

Begon niet zo vroeg als gepland, maar.... er was wel een busje naar Yerevan; zo ongeveer de enige echte route. Tot mijn verbazing was er ook een Nepalees meisje onderweg naar Tbilisi en Azerbeidzjan. Daar komt er schijnbaar ook eentje van langs. Hier, in tegenstelling tot andere busjes, moest ik eerst langs de kust en een kaartje kopen. Onderweg viel op dat de sneeuw lager kwam, en vlak voor de tunnel van de provincie met Dilijan naar de provincie met het meer en de plaats Sevan sneeuwde het zelfs. Na enige tijd kom je dan in dezelfde uithoek van Yerevan aan, en kun je op zoek naar een lokale buslijn....
Het uitzicht is niet verkeerd , , en een eindje verderop is er zelfs een iets moderner kerkje . Na enige tijd een busje gevonden, en de chauffeur wist me te vertellen dat hij via de opera reed; was op/binnen de ring om het centrum, en op korte loopafstand van een hostel. Daar was het enige probleem dat ze zonder stroom zaten; de transformator was kapot gegaan. Maar, na een langdurige reparatie.... was ook dat euvel verholpen, en kon de was gedaan worden en de blog bijgewerkt....

posted from Bloggeroid

Dag vierenzestig

Vandaag bevatte het ontbijt rijst en vermicelli? Ik weet niet of ik helemaal bestand ben tegen wat hier voor de eerste maaltijd van de dag door gaat. De gekookte aardappelen van gisteren waren dus te overtreffen. Na enige instructies en navragen bij de halte kwam ik met een lokale buslijn op een van de busstations ergens in een buitenwijk.
Vanaf daar was de bus naar Sevan wel makkelijk te nemen. Een hallelujah foto en enige tijd later werd ik tegen een hoger maar nog steeds dragelijk tarief afgezet op het schiereiland in het meer. Daar zijn ze tussen ruwweg 300 en 850 bezig geweest met wat kerkjes en kloosters.... en later met hotels voor schrijvers en presidentiële buitenverblijven...., , , , .
Daarna de taxi chauffeurs van mij af weten te houden; ja de minibus komt om 5, nee ik wil niet een veelvoud betalen voor een taxi. Terwijl ik stond te wachten en delibereren of ik zou gaan liften, met het zonnetje maar ook de gure wind, stopte er een engels-talige Armeniër die toch naar Dilijan ging. Kon een lift krijgen, en een goede deal bij een vriend die een leeg hostel had. Nu alleen nog de WiFi.
De plaats zelve staat bekend als klein Zwitserland, en het uitzicht is er dan ook naar. , , , ...

posted from Bloggeroid

Dag eenenzestig

De dag begon beschaafd met ontbijt. Daarna maar eens de stad gaan verkennen....
kerk met veel geschiedenis sinds de 12de eeuw,
de opera,
mijn poging tot kunst; er stond een frame, en na enig trappen klimmen
was de rest niet zo spectaculair,
of zichtbaar. Weer afgedaald, en verder gelopen, langs
een blauwe moskee,
iets dat volgens mij wel vaker markt geweest is,
nog een kerkje,
een dal met aquaduct en oude muren,
een echte drankfabriek voor diegenen die nu dorst krijgen (en het gebouw is nog eens 2..3 maal zo groot), en
voor het verplichte communistische beeld.

posted from Bloggeroid