Vijfentwintig

De volgende morgen was het dus tijd voor de gletsjer. Daarvoor rij je eerst een aardig eind , , , langs o.a. een oude Inka weg , en . Daarna gaat het langzaam omhoog , , ,
(en ja, er wonen hier nog mensen ook). , (bijna net zo veel chemicaliën als in een sigaret), (met reflecties in veel kleuren hoop ik), (met bijna alle stadia van deze plant), (met de hieroglyven die ze bijna verwoest hadden),, , en want ik had nog niet voldoende plaatjes van bergen met sneeuw. de eerste blik op het doel. over het bijbehorende meer. voor een beter beeld. Tegelijkertijd sneeuwde het ook lichtjes; 't was zonnig tot de klim naar de gletsjer, en ook prompt na vertrek, maar tijdens het daar wandelen dus niet. Er is sinds 1970 een hoop weg gesmolten . En tegelijkertijd sinds ruwweg 100 miljoen jaar ook wat veranderd; je loopt over wat oude fossielen.

Vierentwintig

De volgende morgen maar eens een toer geboekt; de eerste keuze was helaas vol. Dan maar naar Chavin de Huantar. Het uitzicht vanaf het hostel was niet slecht . Dan ga je op pad, langs een meertje , dat iets hoger ligt . Nog hoger, ga je door een tunnel en zie je Christus . Na zo ongeveer dezelfde afstand weer afgedaald te zijn kom je bij het monument . Je wandelt rond verschillende reeds uitgegraven onderdelen (incluis Braziliaanse die wel erg veel selfies nam), (een stele), , (slangen trap), (met links de blanke vrouwelijke helft, en rechts de zwarte mannelijke helft), (met meer sjamaan-achtige rituelen), (de magische god/beeld), (de transformatie van mens naar kat m.b.v. 'spul'). Op de terugweg nog maar eens het beeld (en de tunnel) proberen te nemen. De tunnel is dus redelijk hoog , en je kunt ook sneeuw zien .

Drieëntwintig

Na een zonnig dagje redelijk snel terug naar Lima. Daar een nachtbus de bergen in naar Huancayo genomen; de bus die me beloofd was verscheen niet, maar de vervanging was zeker adequaat. De volgende morgen kom je op een plek die er redelijk goed uit ziet. Na links en rechts wat gewandeld te hebben, krijg je . De volgende dag met een lokale bus naar Jauja getrokken, en dan zie je , , en . Alleen is enige weg terug naar Lima, met een nachtbus, deze keer geleverd door "Shalom". Die leveren je wel erg vroeg en redelijk ver naar het oosten af. Via de groentenmarkt kom je wel weer bij de beschaving . Dan vind je ook nog een plek die je naar Huaraz wil brengen... . 't Enige probleem is dat je zo ongeveer elke keer terug de berg af moet naar de kust, én niet gewoon van berg naar berg te kunnen.

Tweeëntwintig

Na een ietwat somber Lima de kust en de zon opgezocht; Paracas leek wel een leuke plek. Daarvoor moet je eerst een bus naar Pisco nemen, je daar door de horde taxi-aanbieders heen slaan, of iets duurs nemen, of even lopen. In Pisco bleken er goedkopere truuks te zijn, dus zat ik vrij snel in Paracas in een hostel. De volgende dag een tweetal tours geboekt.
Nummer 1 per boot naar de voor de kust liggende eilanden via een grote kandelaar of cactus . De eilanden worden bevolkt door zeeleeuwen én enige soorten vogels , , en . Veel rotspunten die uit het water steken hebben een paar zeeleeuwen die daar zonnen . Een van de reden waarom dit zo vruchtbaar is, is omdat hier de vis omhoog komt, en vrij veel dieren daarvan kunnen leven. Dan ga je terug naar het vaste land .
Nummer 2 ging het lokale reservaat in; een zoutwoestijn aan de kust . De kust is redelijk woest , en de golven ook niet geheel gepacifieerd zijn . en geven een beeld van de leegte. Een vulkaan liet het rode gesteente achter . Ook hier komen wat vogels voor , . Een stel Peruanen van Japanse afkomst was zo vriendelijk om mij wat van hun chevice te laten proeven; kan dat aanraden.

Eenentwintig

Dan loop je vol goede moed, en sneller terug. Halverwege vertelt iemand je over de geringe helling die er is; vandaar dat het de ene kant uit een stuk makkelijker gaat... Beneden, bij Hydroelectrico een taxi gedeeld totaan Santa Teresa, een daar een tweede naar Santa Maria genomen. Vervolgens een busje naar Quilabamba, maar dat was geen succes; alle wegen leiden naar/via Cuzco. Daar dus terecht gekomen voor een nacht in een ietwat dure gribus. De volgende morgen de eerste bus gemist; leuk zo'n wereldpas maar niet elke geldautomaat met Maestro logo accepteert elke kaart met zo'n logo. De volgende bus ging en paar uur later, en ik had dus tijd om nog wat bij elkaar te sprokkelen zoals de laatste foto's met weer een inka god , en de trein die ze door Cuzco heen vervoeren . Dan word je in principe naar Ica vervoerd; geen idee of ze dat beseften, en me hebben proberen te wekken, of er pas in Lima achter kwamen. Eindresultaat... ik kon daar onderdak zoeken. , en weer een stad met een christus beeld. De volgende dag toen ik iets beter in elkaar stak, maar eens op pad. park hier, gebouw daar, paleis en kerk, , en nadat ik de rivier gevonden had, nog een beeld van christus , maar geen water in de rivier. Op de terugreis nog een ruïne van een pre-inka beschaving tegen gekomen; , , maar ik zag ook veel zand waaronder die nog begraven lag.