Tweeëntwintig

Na een ietwat somber Lima de kust en de zon opgezocht; Paracas leek wel een leuke plek. Daarvoor moet je eerst een bus naar Pisco nemen, je daar door de horde taxi-aanbieders heen slaan, of iets duurs nemen, of even lopen. In Pisco bleken er goedkopere truuks te zijn, dus zat ik vrij snel in Paracas in een hostel. De volgende dag een tweetal tours geboekt.
Nummer 1 per boot naar de voor de kust liggende eilanden via een grote kandelaar of cactus . De eilanden worden bevolkt door zeeleeuwen én enige soorten vogels , , en . Veel rotspunten die uit het water steken hebben een paar zeeleeuwen die daar zonnen . Een van de reden waarom dit zo vruchtbaar is, is omdat hier de vis omhoog komt, en vrij veel dieren daarvan kunnen leven. Dan ga je terug naar het vaste land .
Nummer 2 ging het lokale reservaat in; een zoutwoestijn aan de kust . De kust is redelijk woest , en de golven ook niet geheel gepacifieerd zijn . en geven een beeld van de leegte. Een vulkaan liet het rode gesteente achter . Ook hier komen wat vogels voor , . Een stel Peruanen van Japanse afkomst was zo vriendelijk om mij wat van hun chevice te laten proeven; kan dat aanraden.