Twintig

Na gisteren te zijn aangekomen in dit plaatsje, vandaag maar op zoek naar de voornaamste raison-de-etre. Daarvoor mag je eerst een stukje terug op een regenachtige en mistige dag . Omdat ik het bustarief iets te hoog vond, ben ik maar gaan lopen; geloof niet dat mijn sterkste kant bergop is... deed iets meer dan een uur over de 400 m hoogte verschil. Dan kom je aan op een plek vol met mensen die ook niets zien door de mist, maar als een kudde hun gids volgen. Ben eerst naar de zonnepoort gegaan , of iets dat daar erg op lijkt . De poging om de berg te bestormen was iets teveel van het goede, erg stijl, en geen uitzicht; gevolg van het regenseizoen. Dus maar op weg naar de rest huisje hier, poortje daar, veldje (met nog erg veel mist), , gebouwen, nog een veldje, , gebouwen in verschillende staat van reparatie, best een redelijk uitzicht door zo'n raam, , , laten verschillende velden zien, alsmede de Peruaanse waarmee ik een tijdje door dit monument ben getrokken. staat redelijk centraal, voor het geval dat je dacht dat het allemaal zonneschijn was, om het gras te "maaien", is een van de klassieke beelden, toen de mist even weg was. laat zien wat er naast de site ligt, terwijl de inka brug laat zien; de andere route naar binnen in de oude tijden. En door dit dal ben ik dus naar binnen gekomen. De brug is niet geheel bruikbaar meer . Op de weg naar buiten nog maar eens het klassieke Machu Picchu plaatje genomen.
was dus de goedkope route; kostte me maar 36 minuten naar beneden. Inclusief beeld op wat ze op het station Puente Ruinas geparkeerd hebben . Dan kom je aan beneden, een zie je eigenlijk alleen . De avond afgesloten met een goedkope doch goede maaltijd, incluis alpaca... Op de terugweg even geïnformeerd naar de prijs van een treinkaartje voor Hydroelectrico, het station op mijn weg; 23 dollar voor iets dat de lokale bevolking niet meer dan 5 Nuevo Soles kost is mij een beetje te gortig. Dat wordt dus lopen morgen, en dan hopen op een of meer goede liften.