Vijftig

Na Cuenca doorgereisd naar Loja. Dit is een van de oudste steden in de buurt. Zoals gebruikelijk is er een verband met Simon Bolivar; , waarin gememoreerd werd dat de goede man aan de wieg stond van zo'n 6 landen... Bolivia, Colombia, Ecuador, Panama, Peru, en Venezuela.
De volgende dag, terug naar de terminal via de deur van het museum , incluis muurschildering ter herinnering aan Simon, en redelijk uitzicht . De andere kant van de poort ziet er ook niet slecht uit .
Aftocht naar Vilcabamba, waar men schijnbaar erg oud kan worden. Het uitzicht is er niet minder om: , en . Daarna een eenvoudige doch voedzame maaltijd weten te vinden ; de soep is geïdentificeerd als locro de papa met graan, en de andere schotel als chuleto met rijst en bonen. Het werd geserveerd met mango sap, voor een prijs die de gemiddelde friet tent niet meer haalt.
Na zeer vroeg gewekt te zijn door de hanen die nog niet tot maaltijden verwerkt waren, me vervoegd op het punt waar de bus naar Zumba langs zou komen. Zo op de vroege morgen had dat best een redelijk uitzicht . Daar werd ik aangesproken door wat een reperateur van koelkasten bleek te zijn; hij kon me meenemen naar Valladolid, wat halverwege ligt. Daar moest hij een compressor vervangen, en ik heb maar een handje mee geholpen. Daarna door naar Zumba, en vanaf daar naar la Balsa, met brug en grens... in een ietwat experimentele bus vanaf een redelijk somber busstation , en vertrokken naar la Balsa. De weg was de slechtste die ik in Ecuador ben tegen gekomen, maar we kwamen bij een zonnige grens waar ze me het ene land uit lieten, en vervolgens nog het andere land in. Via San Ignacio in Jaen aangekomen; hier waren de hostels nog goedkoop, en het was niet zeker dat de volgende plek bussen had.
De volgende morgen vanaf Jaen via Bagua Grande en Pedro Ruiz in Tarapote geland. Je gaat via de oostkant uit de Andes de regenwouden van de Amazone in. En regenen deed het.

Negenenveertig

De volgende morgen was het internet ietwat dood, dus gelijk maar door naar Guayaquil. Dat ging gepaard met een langzame bus, of een lang traject. Een route door de bergen is leuk, behalve als de wolken zo laag hangen dat het mist of erger is. Passeerde minimaal een vulkaan, maar tussen de bewolking en de bebouwde kom, was er weinig te zien, en minder te fotograferen.
In Guayaquil een park weten te bezoeken. Eindelijk flamingos dicht bij mijn telefoon gekregen , evenals de lokale arend . Tevens het gevaarlijke dier, de tapier in levende lijve gezien
; niet zo groot als een auto, maar ik denk dat het een goede deuk kan maken. Het tweede deel van het park waren oude gebouwen , toen Guayaquil nog compact was.
Daarna door gereisd naar Cuenca. De oude stad bevat enige gebouwen , en aan het plein, een inca grafheuvel , een markt , de achterkant van de kerk , en een gemoderniseerd openbaar toilet .

Achtenveertig

Dan mag je weer eens proberen het doolhof dat Quito heet te verlaten. Deze keer bleek ik een simpele route te hebben naar de zuidelijke terminal; een trolley bus kon me daar zonder overstap heen voeren. Op de terminal was het ook simpel om naar Latacunga te gaan. Daar bleek alleen het probleem met een vulkaan van meer dan 5,000m en bewolking onder de 4,000m; iets dat niet de moeite waard is om te fotograferen. Dus door gereisd naar Banos. Dat ging alleen via Ambato, en een ietwat dubieuze busmaatschappij. Er zijn dus twee terminals, en we moesten dus de andere hebben.
In Banos de Agua Santa aangekomen hadden ze informatief de afstand naar een aantal steden weten te tonen . Daarna de waterval weten te vinden , en het heiligdom . De volgende dag vol goede moed de eerste berg op naar het kruis en een boomhut, incluis erg veel wolken , regenbogen , en aanzichten van bovenaf . Daarna sloot mijn telefoon zich af van de buitenwereld.
De volgende dag kon ik het nog eens proberen, en ben ik de berg aan de andere kant van het dal en de rivier gaan bekijken. Dat levert wat op , , en , maar ook veel wolken . Een reden om niet helemaal naar de top van de berg te wandelen, maar weer aan de andere kant van de berg af te wandelen. De weg was niet overal even goed, en op een plek mocht ik door een rivier waden die de weg overstroomde. Beneden aangekomen was de rivier indrukwekkend , vooral met een waterval.
Daarna weer terug naar de zuidelijke berg. Alhoewel berg misschien niet geheel de juiste term is voor een vulkaan, of iets wat daar tegenaan leunt. Enige probleem is dat het niet altijd even droog bleef , maar uiteindelijk wel bij de maagd terecht gekomen . Daarmee de voornaamste plekken gevonden, die dusdanig belangrijk zijn dat ze 's avonds verlicht worden.
Verder vrij veel video's gemaakt voor mijn doen; enige probleem is dat ik die niet op de blog krijg.

Zevenenveertig

Dan kom je in Ibarra. De plek is halverwege de grens en Quito, en bevat, zoals gewoonlijk, kerken , en . Daarna doorgereisd naar Otavalo. De plaats staat bekend om haar markt, maar met een overvol plein, vol met niet met de hand vervaardigde zaken, denk ik dat de charme wel weg is. Wel wat gefotografeerd , en voordat ik de regen ontvluchtte en naar Quito vertrok. Daar was het iets droger, maar nog steeds uitgestrekt.
De gebruikelijke collectie kerk, iets kleurrijk dat later het ministerie van toerisme bleek te zijn. Volgende kerk , klooster , en andere bouwwerken .
Dan kom je bij het voornaamste plein, met en , en meer kerken en kloosters , waarbij dit het hoge klooster is, en het andere het lage. De straat had wel iets , evenals het plein dat volgde . Van daar af had je ook een goed uitzicht op wat ze op déze heuvel hadden neer gezet .