Dag zesenzeventig

Dacht rustig te beginnen.... en een busje naar een volgende bezienswaardigheid te nemen. Één probleem; geen busje, en een taxi werd me iets te duur voor het volgende exemplaar in de collectie oude kerken en kloosters van de 5de t/m 15de eeuw.... zeker als ze ook nog eens te hoog zijn om uit de wolken te blijven.
Maar een beetje door een zonnig S0 gewandeld;
bergen met sneeuw,
een volgende ''cascade'', en
wat regeringsgebouwen.
Ben, voorlopig, een beetje uitgekeken op ....

posted from Bloggeroid

Dag vijfenzeventig

Vandaag maar eens via V0 naar G0. Er gaat een bus heen om 9:00 en terug om 15:00. S0 was bedekt met wat sneeuw, maar lijdt aan hetzelfde probleem als Nederland; nat en het wordt modderig. Onderweg passeer je de sneeuw-grens, maar dat is niet het ergst; paar handschoenen en ..
Vanaf V0 moet je een paar km wandelen, door de sneeuw-grens, maar ook de onderkant van wolken.
er staat daar een kerk,
zie maar,
met een ommuurd terrein met wat gebouwen en cellen van de monniken. Onderweg naar beneden zie je dus groen en voorbijdrijvende wolken.
Ik was redelijk snel weer terug van het klooster, en de bus ging pas over een paar uur, dus gelift, en geluncht met , een lokale specialiteit.

posted from Bloggeroid

Dag vierenzeventig

Na mijn eerste nacht in S0, maar eens de omgeving gaan verkennen; S1 is vlak bij, en per lokale bus te bereiken....
de poort in de mist,
de kathedraal in meer mist,
de enige moskee die ik zo gauw kon vinden,
het paleis "some assembly required".
Op de weg terug naar het centrum en een bus terug naar S0, kwam ik langs iemand die voor het kadaster hier werkt, en me een lift gaf, en op de koffie/thee node. Het gebouw past qua grootte bij dit gebied, en de gastvrijheid ook. De thee was lekker, en de gesprekken goed; ook even mijn Frans geöefend met een paar medewerksters die dat ook spraken.
Daarna nog wat meer van de stad gezien;
het nationale monument, en de shuka... een lokale open markt. Een nationaal gerecht is een soort pannenkoek met erg veel groene kruiden/groenten, die wel lekker is.

posted from Bloggeroid

Dag drieënzeventig

Tijd om een stukje verder te gaan. Bij het afrekenen ontmoette ik de naamgeefster en matriarch. Daarna moest ik de plaats zo ongeveer uitwandelen, maar kreeg een lift naar de Avtovokzal van de volgende plaats, Vayk, alwaar ik een busje vond dat ook naar Goris reed, en verder.... voor dezelfde prijs, dus naar S doorgehobbeld. De weg is sportief, en heeft soms een leuk uitzicht
In S aangekomen een hotel gevonden, en aan alle administratieve verplichtingen voldaan en wat rondgelopen . Bovendien informatie en voedsel bemachtigd.

posted from Bloggeroid

Dag tweeënzeventig

Vandaag geprobeerd om naar Noravank te komen; 15 km terug langs de hoofdweg, en dan 8 km door een erg nauw dal. De gastheer vertelde me dat liften de enige (goedkope) methode was. Na enige tijd lopen en soms mijn duim opsteken was er iemand in een Mercedes.... Daarmee kwam ik tot de afslag. De mist helpt niet.

Na enige tijd verder gelopen te hebben was er een andere Mercedes.... en werd ik afgezet vlak voor de scherpe bochten en stijle helling. Die opgelopen, en in slechter weer...
door de poort,
,
van "boven",
in een kapel,
vanaf de andere kant, en
over de oude school...
Dit alles stamt uit 1200-1350 ruwweg, en omvatte een plek voor een aartsbisschop, een lokaal beroemde kunstenaar en zijn leerlingen, etc
De terugkeer was net zo losjes geregeld, alhoewel er geen Mercedes bij betrokken was. Kwam wel binnen 4 uur uit en thuis

posted from Bloggeroid

Dag eenenzeventig

Na alle trips rond Yerevan, tijd om verder te gaan; Yegeghandzor, vlak bij Noravank en een rustpunt van de zijderoute leek wel wat. Enige nadeel is dat het zoeken was naar wáár de bussen van vertrokken. Uiteindelijk gevonden en een paar uur later keurig in een koude stad afgeleverd.
Een hostel gevonden, met WiFi en iemand die wat Engels sprak. De stad verkend, en ik weet niet of mijn camera witte sneeuw tegen grijze lucht goed doet....

posted from Bloggeroid

Dag zeventig

Het idee was Echmiadzin en Zvartnots. Er zouden deeltaxis zijn, maar helaas. Wel waren er in het volgende busstation bussen beschikbaar. Daarvan er een genomen, en de chauffeur zijn leven gecompliceerd; mee tot aan het einde van de rit.
In Echmiadzin is het paleis van de Catholicism, en daaromheen een complex met ten minste een kathedraal, als het er niet twee waren, een seminarie, en meer... in een collectie van bouwstijlen.
Een eindje verderop, aan de grens van de stad, binnen 400 m van elkaar, nog eens twee kathedralen; Shoghakat en St Hripsme, allebei in de stijl van het begin van de middeleeuwen; de eerste was een copie uit 1694, de andere al 1400 jaar in bedrijf....
Daarna doorgelopen naar Zvartnots voor de volgende kathedraal. Deze was neergezet rond 700 en rond 1000 verwoest; Arabieren of aardbeving.... de volgende 900 jaar was het een heuvel met interessante stenen, totdat ze begonnen met een opgraving. Ze vonden voldoende van de onderste laag om de rest te reconstrueren. De ruïne was duidelijk niet compleet, maar de modellen in het museum gaven wel een beeld.
Daarna weer een busje terug genomen, en naar de hostel gegaan. Daar besloot mijn mobiel dat ik vast géén foto's nodig had, en ....

posted from Bloggeroid

Dag negenenzestig

Deze keer op Khor Virap afgegaan.... De bussen daarvoor vertrekken van de achterkant van het treinstation. Daar was er naar enig wachten een directe (mini)bus. De chauffeur daarvan waarschuwt de vreemdeling op tijd. En na een klein eindje lopen....
, , , , , , , , ,
De verhalen rond deze plek zijn een Shakespeare-ian koningsdrama, inclusief de eerste kerkvader van Armenië. Tevens wordt er nog steeds getrouwd en begraven hier. Volgnummers zijn wel nodig. En ze zijn zo modern dat ze zelfs drones gebruiken.
Je zou ook Ararat moeten kunnen zien onder de hangende tak.
De terug weg was iets experimenteler, maar leidde me wel weer tot bekend terrein.

posted from Bloggeroid

Dag achtenzestig

Na een rustdag maar weer eens op excursie gegaan. Minibus naar een busstation, en vanaf daar naar Garni. Daar was ik niet de enige buitenlander die daar uitstapte; twee Spanjaarden, een Duitse Griek, en een Oekraïner.... Die sprak ook Russisch, en we kregen een goedkoop aanbod: taxi naar de abdij van Geghand, daar een uur de tijd, en daarna naar de tempel van Garni. Zo gezegd, zo gedaan.
Geghand ligt maar 6 km verderop aan het eind van de weg, met een klooster van de 4de eeuw
, , , , ,
Toen door naar het enige voor-christelijke bouwwerk. Daar bleek de ruïne van een kerk naast te liggen, en eveneens een koninklijk paleis (met baden). De tempel dateert uit de 1ste eeuw.
, , , , , ,
Daarna met het lokaal vervoer weer in Yerevan terug gekomen.

posted from Bloggeroid

Dag zesenzestig

Begon niet zo vroeg als gepland, maar.... er was wel een busje naar Yerevan; zo ongeveer de enige echte route. Tot mijn verbazing was er ook een Nepalees meisje onderweg naar Tbilisi en Azerbeidzjan. Daar komt er schijnbaar ook eentje van langs. Hier, in tegenstelling tot andere busjes, moest ik eerst langs de kust en een kaartje kopen. Onderweg viel op dat de sneeuw lager kwam, en vlak voor de tunnel van de provincie met Dilijan naar de provincie met het meer en de plaats Sevan sneeuwde het zelfs. Na enige tijd kom je dan in dezelfde uithoek van Yerevan aan, en kun je op zoek naar een lokale buslijn....
Het uitzicht is niet verkeerd , , en een eindje verderop is er zelfs een iets moderner kerkje . Na enige tijd een busje gevonden, en de chauffeur wist me te vertellen dat hij via de opera reed; was op/binnen de ring om het centrum, en op korte loopafstand van een hostel. Daar was het enige probleem dat ze zonder stroom zaten; de transformator was kapot gegaan. Maar, na een langdurige reparatie.... was ook dat euvel verholpen, en kon de was gedaan worden en de blog bijgewerkt....

posted from Bloggeroid