Tien

Na een tweede ook niet zo koude maar wel verstoorde nacht naar de oude bus terminal gegaan, een daar een ticket naar Uyuni gevonden. Enige tijd later, en langs een berg die misschien onder de sneeuw zat, in een woestijnstad aangenomen, en enige tijd later in een kamer. De raison de etre van deze plaats zijn de trips over de zoutvlakte in de buurt. Daar dus ook aan mee gedaan. Leidt tot veel foto's.
Trein wrakken , eindeloos veel zout , vlaggen en een standbeeld voor de Dakar rally, patronen in het zout , en één berg/eiland met veel cactussen ,
, , en . Op de terugweg ook zoutkristallen gevonden , en bronnen bekeken . Tijd voor de afreis.

Negen

De nacht was niet eens zó koud; voldoende dekens helpen. Wat niet helpt is dat de ijle lucht voor veel snurkers zorgt. De volgende morgen na het ontbijt maar de stad ingetrokken met een redelijk volle batterij. Enig uitzicht op het "platte" land, en veel kerken: , , en . Een treinstation , en meer kerken , , en
. Na de lunch nog maar een uitzicht genomen, onderweg naar het punt waar je de stad kon zien. Enig probleem; weet niet hoe ik bij dit kom
.

Acht

En dan verkas je naar de volgende plek. Potosi zou interessanter moeten zijn dan de voormalige hoofdstad. De bus en de weg waren redelijk, maar waar ik eerst een hele nacht deed over de hoogte, was er hier in 3 uur even 1500m bij gelapt. Iets ijler, waardoor mijn conditie toch niet zo goed leek, en oh ja, de temperatuur des nachts is niet geheel aangenaam. Wel mooie gebouwen; , wat betekent dat ik morgen meer mag wandelen.

Zeven

Na twee avonden de bevriende snackbar naast het hostel bezocht te hebben maar mijn heil elders gezocht; Mexicaans leek wel leuk, maar dat dachten de vliegen ook.
De volgende ochtend besteed aan het boeken van een ticket naar Sucre, het fotograferen van de vogels en me met de rest van de hostel verbazen over de Amerikaan die ons verblijdde met zijn pogingen het pand te betreden de avond tevoren. Bij het vertrek wou hij nog mijn email adres; eerst zien of hij daar kan vinden via mijn blog.
, .
Daarna, in de stromende regen naar het busstation annex treinstation, alhoewel met maar liefst 4 paar treinen per week, is dat misschien wel erg veel eer. De regen was prompt gestopt toen ik bij de bus was. Die hobbelt nu min of meer 2 km berg op, en doet daar de hele nacht over.
De volgende morgen kwamen we vroeger aan dan verwacht, en nadat ik een plattegrond had weten te scoren en een hostel had weten te vinden, eerst wat ontdooid (dit was nog koeler dan de bus van Sao Paulo naar Campo Grande), en daarna het centrum in...
, , , ,
, , en .

Zes

Dan doe je het maar rustig aan. De hostel is voorzien van toekans en hangmatten
, dus uitrusten lukt ook wel. De volgende dag én een parkje én een kerk bekeken, maar alleen de kerk was een foto waard . Geen idee wat de feestdag was waarom de jeugd zich in uniforme kleding opstelden.

Vijf

Dan lukt het opeens wel om dingen te versturen. 't Weer werd er in ieder geval niet veel beter op, maar we daalden wel vanaf Sao Paulo en we staken de Paraguay over.
In Corumba een goedkoop hotel gevonden, en die avond vis gegeten. Er was wel een heuvel met een kruis en een uitzicht, maar de weg daar naar toe werd als gevaarlijk omschreven, vandaar alleen het uitzicht naar, en niet vanaf;

Daarna naar de grens getrokken, maar misschien is de bus de volgende keer beter. Brazilië uit, en Bolivia in is pijnloos. Geld van een wereldpas krijgen iets moeilijker; uiteindelijk maar mijn dollars gewisseld, en een kaartje binnenland gekocht. Geloof niet dat dat de trein des doods nog rijdt, maar dit ding hobbelt ook leuk. Nu nog een foto ervan zien te nemen, en op te nemen in dit verslag. Enige probleem met dat idee was dat het duister was voordat we ergens langer dan één minuut bleven staan. Wel daar eten gescoord; kip met rijst en wat friet.
Dan kom je aan en volg je je routeplanner naar een goedkope plek; slechts twee problemen, a) de kaart klopte niet helemaal, en b) de prijs ook niet. Hoop gewijs, maar als je uiteindelijk een plek vindt voor iets dat echt schappelijk is, slaap je toch rustiger.



De volgende morgen bleek dat het Maestro symbool ook niet heilig was; twee geldautomaten hadden het, beiden hadden één probleem... waar is mijn geld. 't Centrale plein is wel rustiek, met wat mooie gebouwen , en . Deze plek heeft geen Wi-Fi, en ontbijt moest ook op de straat gescoord worden. Denk dat ik door moet naar Santa Cruz voor service.
Busje gevonden, enige nadeel behalve de prijs, 't vertrok pas nadat het vol was. In Santa Cruz lukte het redelijk snel om een werkende geldautomaat te vinden, maar een goedkope slaapplek kostte wat meer meters.

Vier

In het gedrang helemaal vergeten dat ik ook de plek gezien had waar ze ruwweg 460 jaar geleden de stad gesticht hadden. Dat ziet er nu zo
uit.
De volgende dag werd voornamelijk gekenmerkt door de ingaande zomertijd, en de groep mensen die hier waren voor een huwelijk. 't Weer was overigens erg warm, en mijn plan om dat te omzeilen door laat te vertrekken liep spaak op de 37C die het in het centrum was; ze hadden max 34C voorspeld. Maar ze hadden dan ook in eerste instantie een storm voorspeld. Na enig wandelen kom je dan officieel te laat voor de bus van 18:00, maar die vertrok, met mij aan boord en aardig wat lichter om 18:40, en binnen 30 minuten na vertrek regende het wel.
De regen was niet continue, maar de volgende morgen, in de volgende tijdzone, was het niet droog of zonnig. Ja, het busstation claimde gratis wifi, en mijn mobiel zag het ook nog, maar verbinden was er niet echt bij. Dan moet je maar gewoon wachten op de bus naar de grens.

Drie

Maar eens de stad gaan verkennen... Kerkje hier
, kerkje er tegenover
, als het een kerk is, en geen synagoge. Een kathedraal
, en enige parken
. Schat wel dat ik misschien wel wat veel gelopen heb. Diner was een lokale burger en een lokale contraptie vervaardigt uit in dit geval citroensap. Daarna wat min of meer lokale contracten opgedaan.

Twee

En dan zit je in een hostel in een kamer met een stel Ghanezen. Tegelijkertijd acclimatiseer je wel. Bij het rond wandelen in de buurt ook maar even het kerkje geschoten.
Diner bestond uit een halve pizza; lunch morgen is dus ook geregeld. Dan ook maar eens kijken wat we van Sao Paulo willen zien.

Een

De gebruikelijke perikelen rond een vroege vlucht. Maar met mijn bagage geaccepteerd als hand bagage en met enige discussie of ik wel op tijd weg zou zijn uit Brazilië kwam ik met twee boarding passen aan bij de gate, en net op tijd. Had redelijk uitzicht van mijn plek,
. Van boven de Noordzee kun je boten, windmolens, en een olieboorplatform zien. Daarna was het totaan Chicago te bewolkt om veel te kunnen zien; zonlicht op witte wolken is fel.
In Chicago hadden we het reguliere circus met een verbetering, als je alleen handbagage had, was er een snellere immigratie. De rest, inclusief schoenen, was nog steeds aanwezig. Gratis internet was helaas afwezig. Wel waren er gratis terminals, zodat ik in ieder geval 't thuisfront kon laten weten waar ik was. De terminal lijkt meer op een shopping mall dan iets dat mensen vervoert... Zal wel commercieel verantwoord zijn, maar biedt weinig blikken op vliegtuigen.
Dan kun je in de volgende vlucht; vond het toestel beter, de maaltijd wat slechter, en had twee ontbijten nodig... Sao Paulo is wel groot, maar na wat strubbelingen had ik en geld en een bed in een hostel.

Test... test...

Nieuwe telefoon, nieuwe ronde, nieuwe kansen...