Achtendertig

De laatste avond die ik door bracht in Cali, was er een feest voor Pacifica, de kust in de buurt.
De volgende ochtend naar Buga getrokken; afgezien van een kerkje, zouden er iguanas in het park moeten zijn . Geen reptielen, wel een eekhoorntje. De baseliek is gewijd aan de heer van Millagros, en staat aan een redelijk plein , en heeft wat bakstenen gekost .
Daarna door via Armenia (de Turken zullen die keuze gewaardeerd hebben) en Pereira (waar ooit een trein gelopen heeft ) naar Medellin. Daar kom je dan redelijk laat aan.
De volgende dag aan het rondwandelen geslagen. Ze hebben 7 heuvels die schijnbaar ooit bescherming boden. Een daarvan heeft nu uitzicht over de stad , , en , en een model van hoe de lokale dorpen er uit zagen .
Dan kom je over de rivier waarnaar de stad vernoemd is, en zie je wat . 't Is raar, maar je gaat verder de stad in , met hier en daar een kerk , en de meest uitgebreide kerststal die ik ooit gezien heb , inclusief bewegende figuren.
De volgende dag vertelt de eigenaar van de hostel dat ik toch vooral de rivier met de rare beelden moest bezoeken. Je begint dus met rond wandelen, pleintje hier , pleintje daar , een oud gebouw , een kruising waar ik toch wat voorzichtiger langs zou gaan .
Ook een van de andere heuvels bezocht, maar afgezien van het uitzicht, was die niet zo spectaculair. Daarna het blote voeten park bezocht , én de rivier afgelopen; 't begint hier , én ja, dat is een soort fontein waar je heel nat van kunt worden. Er zit een heel verhaal aan vast, maar het gaat over de beelden bij kerst. De oever is een park, waar je allerlei stalletjes met voedsel hebt, hier en daar een volgende voorstelling in het verhaal, en een rivier met gesimuleerd water , met vissen en boten . 't Zou de grootste voorstelling ter wereld zijn...