De laatste dagen véél gereisd, en weinig bezichtigd. Van Zugdidi naar Batumi. Het betrok langzaam, en die middag begon het te regenen. Die avond was meer bijbelse proporties.
De volgende morgen, op weg naar de grens, sneeuwde het. Erg natte sneeuw die smolt op je hand, maar toch.... sneeuw. Maar gelukkig was er wel een busje dat naar de grens ging. Daar aangekomen was het proces eenvoudig; volg de stroom. Eerst Georgië uit, daarna Turkije in; en ik kreeg de indruk dat het bewijs van mijn visum nauwelijks nodig was. Aan de andere kant moet je wel doorlopen, en vragen, voordat je de bus, __met WiFi__, naar Trabzon te pakken hebt. Dan kom je langs meer gebouwen dan ik me van krap 20 jaar terug herinner, en ook een faculteit van de "Recip Tayyip Erdogan" universiteit. Daar gekomen, én na aanschaf van een __duur__ buskaartje voor Antalya eerst staan en zitten uitdrogen van alle nattigheid. Daarna een nachtbus via Ankara genomen.
De volgende morgen bleek dat niet alleen de noordkant koud genoeg was voor sneeuw, maar de binnenlanden ook. Voordat we Ankara binnen kwamen, vond de Jandarma het noodzakelijk om in twee ronden onze identiteit te controleren. De WiFi had het toen al opgegeven. Bij vertrek uit Ankara wilde de politie óók nog even.... Na aankomst in een duister Antalya maar een goedkope plek voor de nacht gezocht.
De volgende dag, verfrist door bed en douche, weer naar het busstation getrokken voor een bus naar Silifke voor een boot naar Cyprus. Enige problemen; een laat vertrek, vroege aankomst, en relatief onrustige nacht in een bus zonder werkende WiFi.
Dan wordt je even na 5 uur 's ochtends gedumpt. Een paar uur later gaan lopen naar de plaats van vertrek van de boot, en op zoek naar een ticket. Dat was wel beschikbaar maar niet goedkoop. Plus dat ik weer eens kon wachten. Uiteindelijk wel op de boot gekomen, in een wel-verlichte lounge met een __luide__ TV.
De volgende dag bleek dat we verlaat waren, en ook niet op tijd vertrokken....
We kwamen uiteindelijk wel aan, en ik kwam met een stempel en zonder problemen weer een grens over. Gezien de accommodatie van de afgelopen nachten en de benodigde bewassing maar een hostel gezocht, en daar mijn zaken in alle rust geregeld. De stad lijkt wel interessant:
