Dag achtentachtig

Had een woest plan; had bij het pretpark bij de TV toren een route naar het zuidelijk gelegen kasteel gezien....
Ik dus naar dat kasteel en de "moeder van Georgië"... Enig lopen en wat klimmen later, waarbij opeens óók de hoogte (boven de stad) van het pretpark. Het uitzicht (naar de overkant van de rivier) was niet slecht , en de oude stadsmuur ook , de "moeder", die monumentaal staat , en meer stukken muur die helaas niet van dezelfde qualiteit zijn als meer toegankelijke delen .
Daarna was de route niet helemaal duidelijk, en besloot ik om maar langzaam terug te keren....

posted from Bloggeroid

Dag zevenentachtig

Wakker geworden; heldere dag, niet warm. En tijd om de stad en omgeving te verkennen.
en
die 's morgens anders belicht wordt
de filosoof van de stad
en het panorama over de stad
de abdij,
de ingang,
een kant van de kathedraal,
uitzicht over de graven, en
en de andere kant van de kathedraal.
Daarna bleek de enige weg terug naar Tbilisi

posted from Bloggeroid

Dag vierentachtig, vijfentachtig, en zesentachtig

Na eerst het nieuwe jaar afgewacht te hebben een poging gewaagd om naar Telavi te komen; wel op de juiste plek gearriveerd voor de bussen, maar helaas waren die voor vandaag al vertrokken. Toen maar naar Sighnaghi afgereisd. Daar bleek alleen dat de hostels een beetje vol zaten. Het laatste bed in een kamer gekregen...
Daarna de stad verkend , , en een oud gedeelte van de stadsmuur , , , .
Toen werd het te koud en donker, en hebben we gedineerd op khinkali .

posted from Bloggeroid

Dag drieëntachtig

Wakker geworden, gedoucht; één voordeel van een hotelkamer... Daarna de stad in gewandeld. De grote kathedraal was om de hoek.
, de muren om het terrein
er waren ook leuke huizen
een rivier, met bij warmere dagen boottochten
een oude boerderij, een nieuw gebouw, en op de heuvel een fort
het plein voor de kathedraal
, de kathedraal zelve
, , een klooster in de buurt, en
een gebouw naar ontwerp van een Duitse/Georgische architect in Tbilisi; moest toch via daar reizen

posted from Bloggeroid

Dag eenentachtig en tweeëntachtig

Dag eenentachtig was erg rustig....
En op de volgende dag werd het tijd om naar Kazbegi te reizen. Een metro rit later kom je dan op een busstation, met voertuigen met Kazbegi en Vladikavkaz (de eerste stad in Rusland op die weg) op borden.... maar helaas, sneeuw belemmerde dat plan. Dus werd het uiteindelijk een gedeelde taxi naar Gudauri.
Daar aangekomen, eerst maar met een in Rusland geboren fotograaf meegehobbeld. Hij had een klus vlak in de buurt van waar ik in eerste instantie wilde overnachten. En zo'n klein paadje de sneeuw in heeft wel wat. Na enig geploeter kwamen we bij een yurt en een tweetal mannen die de generator aan wilden krijgen. Tussen dat alles door werd er ook door enige mensen voor mij gebeld, veel zat vol of kostte veel. Er was een schappelijke oplossing, buiten Gudauri zelve, maar tussen mijn geheugen en mijn uitspraak lukte het niet om die plaats te vinden. Wel wat erg witte foto's gemaakt
het pad naar de yurt, nadat ze het hadden gefatsoeneerd
, de omgeving
meer omgeving, met hotel
het dal
Met al dat lopen kwam ik zo ver uit Gudauri, dat ik maar besloot om naar Mtsketi te gaan; het volgende doel. Lager in het dal zie je de bevroren bomen.... En na een drietal liften was ik geärriveerd. Enige probleem, welk hotel of guesthouse is nog open.... Na dat proefondervindelijk opgelost te hebben, gedineerd op een maaltijd van aardappelen, stukken schaap (denk ik) en wat groente. Kreeg nog een glas Georgische wijn aangeboden ook. Gezien de temperatuur, niet onwelkom.

posted from Bloggeroid

Dag negenenzestig en tachtig

Gisteren was wel erg rustig... maar dat is ook goed. Vandaag was iets actiever. Een voordeel van Georgië boven Armenië; er is meer te fotograferen, en het is niet alleen maar grijs graniet.
kerk
huizen
muur om de kathedraal
kathedraal
uitzicht
vanaf de zijkant
meer uitzicht
en een stuk oude stadsmuur

posted from Bloggeroid

Dag achtenzeventig

Na een ontbijt naar het centrale busstation gegaan. Niet dat het zo centraal ligt, maar wel in de buurt van het centrum. Daar zijn er minibussen naar Tbilisi. Een van de laatste plekken genomen, en het spektakel rond een Chinese jongedame meegemaakt; zij wou direct naar Batumi, máár ze kreeg door dat dat er even niet in zat.
Vervolgens via Sevan naar het noordoosten van Armenië getrokken, met twee keer gas/LPG tanken. Dat gaat niet zo veilig als in Nederland

Alle passagiers moeten uit het voertuig, en niet in de buurt van de vulinstallatie komen. Vrachtwagens hebben vaak gewone gasflessen, en ik wil geloof ik niet weten op wat voor soort bom ik gereden heb. Bij de grens "vloog" ik bijna door alle controles; Nederlands paspoort en ....
Daarna was wel de WiFi weg; de sim kaart was Armeens, en in Georgië.... maar de man reed stug door, en we kwamen redelijk vroeg aan, alleen wel meer naar het zuiden dan ik gehoopt had. Enig wandelen later was ik wel bij een hostel.

posted from Bloggeroid

Dag zevenenzeventig

Tijd voor de terugreis.... alleen waren er géén busjes. De taxi chauffeurs vroegen íets meer dan ik wilde betalen, en gingen via een alternatieve route. Tot mijn verbazing spraken de dames bij de kassa's in het busstation Engels en was er een bus naar B0. Alleen vertrok die zo laat dat ik aan liften, hier ook bekend als "auto stop", dacht. Om S0 uit te komen wist ik dat de bus naar S1 de juiste kant uit gaat. Die genomen, en op het moment supreme uitgestapt en gaan lopen. Na twee liften was ik binnen een uur bij B0. Het uitzicht is niet slecht , en , maar ook niet warm.
Toen kreeg ik een lift van wat een voormalige Europese kampioen worstelen, de burgemeester van de plaats zelve, en hun dochter.... we scheurden langs het controle punt, en ik heb dus nog alle administratieve papieren. Dat bracht mij zo vroeg naar Goris dat ik ideeën kreeg over of Tatev bezoeken of gelijk door naar Yerevan.

Alleen ging het liften na Goris zo moeilijk dat ik wel erg laat bij de afslag en nog 26 km naar het geheel kwam. Toen ben ik maar bezweken voor een aanbod van een taxichauffeur.... Yerevan voor iets dat leek op de prijs van de bus; enige probleem een paar uur later in Yerevan was dat zijn idee over een mooie plek om te eindigen niet helemaal het mijne was.

posted from Bloggeroid