2018-12-28

Dag eenentachtig en tweeëntachtig

Dag eenentachtig was erg rustig....
En op de volgende dag werd het tijd om naar Kazbegi te reizen. Een metro rit later kom je dan op een busstation, met voertuigen met Kazbegi en Vladikavkaz (de eerste stad in Rusland op die weg) op borden.... maar helaas, sneeuw belemmerde dat plan. Dus werd het uiteindelijk een gedeelde taxi naar Gudauri.
Daar aangekomen, eerst maar met een in Rusland geboren fotograaf meegehobbeld. Hij had een klus vlak in de buurt van waar ik in eerste instantie wilde overnachten. En zo'n klein paadje de sneeuw in heeft wel wat. Na enig geploeter kwamen we bij een yurt en een tweetal mannen die de generator aan wilden krijgen. Tussen dat alles door werd er ook door enige mensen voor mij gebeld, veel zat vol of kostte veel. Er was een schappelijke oplossing, buiten Gudauri zelve, maar tussen mijn geheugen en mijn uitspraak lukte het niet om die plaats te vinden. Wel wat erg witte foto's gemaakt
het pad naar de yurt, nadat ze het hadden gefatsoeneerd
, de omgeving
meer omgeving, met hotel
het dal
Met al dat lopen kwam ik zo ver uit Gudauri, dat ik maar besloot om naar Mtsketi te gaan; het volgende doel. Lager in het dal zie je de bevroren bomen.... En na een drietal liften was ik geärriveerd. Enige probleem, welk hotel of guesthouse is nog open.... Na dat proefondervindelijk opgelost te hebben, gedineerd op een maaltijd van aardappelen, stukken schaap (denk ik) en wat groente. Kreeg nog een glas Georgische wijn aangeboden ook. Gezien de temperatuur, niet onwelkom.

posted from Bloggeroid

Geen opmerkingen:

Volgers