2018-12-05

Dag zevenenvijftig, achtenvijftig, en negenenvijftig

De dag begon in een druilerig Gəncə, alwaar ik afscheid genomen heb van een prima gastheer
. Op weg naar een busstation kwam ik ook de uitbeelding van een gedicht van een locale held (Nizami Gəncəvi) tegen
.
In de buurt van het busstation werd ik aangesproken door een Nederlands sprekende Azerbeidzjani; hij had 15 jaar in oa Amsterdam gewoond, maar was maar weer terug gegaan; teveel vrijheid zonder verantwoordelijkheid was niet goed voor hem. Na enige onderhandelingen met hem een schappelijk tarief afgesproken. Andere passagiers moeten wat verbaasd gekeken hebben; buitenlander en hun chauffeur, die toch écht Azerbeidzjani sprak, discussiëren in een vreemde taal.
Na een paar uur keurig bij de grens afgeleverd, en kon ik het land verlaten. Dat ging niet zonder slag of stoot; óf de computer was érg traag, óf er was iets met mijn registraties; heb toch écht mening hostel en hotel verzocht om ... Maar goed, aan de Georgisch kant was het simpeler. En stond er een busje klaar richting het treinstation van Tbilisi. Dat genomen, en uitgevonden dat ik het beste gewoon 2 nachten in Tbilisi kon blijven; douche en zo op zijn tijd is niet slecht. Al met al een heel goede tijd gehad.

posted from Bloggeroid

Geen opmerkingen:

Volgers