Drieëntwintig

Na een zonnig dagje redelijk snel terug naar Lima. Daar een nachtbus de bergen in naar Huancayo genomen; de bus die me beloofd was verscheen niet, maar de vervanging was zeker adequaat. De volgende morgen kom je op een plek die er redelijk goed uit ziet. Na links en rechts wat gewandeld te hebben, krijg je . De volgende dag met een lokale bus naar Jauja getrokken, en dan zie je , , en . Alleen is enige weg terug naar Lima, met een nachtbus, deze keer geleverd door "Shalom". Die leveren je wel erg vroeg en redelijk ver naar het oosten af. Via de groentenmarkt kom je wel weer bij de beschaving . Dan vind je ook nog een plek die je naar Huaraz wil brengen... . 't Enige probleem is dat je zo ongeveer elke keer terug de berg af moet naar de kust, én niet gewoon van berg naar berg te kunnen.

Tweeëntwintig

Na een ietwat somber Lima de kust en de zon opgezocht; Paracas leek wel een leuke plek. Daarvoor moet je eerst een bus naar Pisco nemen, je daar door de horde taxi-aanbieders heen slaan, of iets duurs nemen, of even lopen. In Pisco bleken er goedkopere truuks te zijn, dus zat ik vrij snel in Paracas in een hostel. De volgende dag een tweetal tours geboekt.
Nummer 1 per boot naar de voor de kust liggende eilanden via een grote kandelaar of cactus . De eilanden worden bevolkt door zeeleeuwen én enige soorten vogels , , en . Veel rotspunten die uit het water steken hebben een paar zeeleeuwen die daar zonnen . Een van de reden waarom dit zo vruchtbaar is, is omdat hier de vis omhoog komt, en vrij veel dieren daarvan kunnen leven. Dan ga je terug naar het vaste land .
Nummer 2 ging het lokale reservaat in; een zoutwoestijn aan de kust . De kust is redelijk woest , en de golven ook niet geheel gepacifieerd zijn . en geven een beeld van de leegte. Een vulkaan liet het rode gesteente achter . Ook hier komen wat vogels voor , . Een stel Peruanen van Japanse afkomst was zo vriendelijk om mij wat van hun chevice te laten proeven; kan dat aanraden.

Eenentwintig

Dan loop je vol goede moed, en sneller terug. Halverwege vertelt iemand je over de geringe helling die er is; vandaar dat het de ene kant uit een stuk makkelijker gaat... Beneden, bij Hydroelectrico een taxi gedeeld totaan Santa Teresa, een daar een tweede naar Santa Maria genomen. Vervolgens een busje naar Quilabamba, maar dat was geen succes; alle wegen leiden naar/via Cuzco. Daar dus terecht gekomen voor een nacht in een ietwat dure gribus. De volgende morgen de eerste bus gemist; leuk zo'n wereldpas maar niet elke geldautomaat met Maestro logo accepteert elke kaart met zo'n logo. De volgende bus ging en paar uur later, en ik had dus tijd om nog wat bij elkaar te sprokkelen zoals de laatste foto's met weer een inka god , en de trein die ze door Cuzco heen vervoeren . Dan word je in principe naar Ica vervoerd; geen idee of ze dat beseften, en me hebben proberen te wekken, of er pas in Lima achter kwamen. Eindresultaat... ik kon daar onderdak zoeken. , en weer een stad met een christus beeld. De volgende dag toen ik iets beter in elkaar stak, maar eens op pad. park hier, gebouw daar, paleis en kerk, , en nadat ik de rivier gevonden had, nog een beeld van christus , maar geen water in de rivier. Op de terugreis nog een ruïne van een pre-inka beschaving tegen gekomen; , , maar ik zag ook veel zand waaronder die nog begraven lag.

Twintig

Na gisteren te zijn aangekomen in dit plaatsje, vandaag maar op zoek naar de voornaamste raison-de-etre. Daarvoor mag je eerst een stukje terug op een regenachtige en mistige dag . Omdat ik het bustarief iets te hoog vond, ben ik maar gaan lopen; geloof niet dat mijn sterkste kant bergop is... deed iets meer dan een uur over de 400 m hoogte verschil. Dan kom je aan op een plek vol met mensen die ook niets zien door de mist, maar als een kudde hun gids volgen. Ben eerst naar de zonnepoort gegaan , of iets dat daar erg op lijkt . De poging om de berg te bestormen was iets teveel van het goede, erg stijl, en geen uitzicht; gevolg van het regenseizoen. Dus maar op weg naar de rest huisje hier, poortje daar, veldje (met nog erg veel mist), , gebouwen, nog een veldje, , gebouwen in verschillende staat van reparatie, best een redelijk uitzicht door zo'n raam, , , laten verschillende velden zien, alsmede de Peruaanse waarmee ik een tijdje door dit monument ben getrokken. staat redelijk centraal, voor het geval dat je dacht dat het allemaal zonneschijn was, om het gras te "maaien", is een van de klassieke beelden, toen de mist even weg was. laat zien wat er naast de site ligt, terwijl de inka brug laat zien; de andere route naar binnen in de oude tijden. En door dit dal ben ik dus naar binnen gekomen. De brug is niet geheel bruikbaar meer . Op de weg naar buiten nog maar eens het klassieke Machu Picchu plaatje genomen.
was dus de goedkope route; kostte me maar 36 minuten naar beneden. Inclusief beeld op wat ze op het station Puente Ruinas geparkeerd hebben . Dan kom je aan beneden, een zie je eigenlijk alleen . De avond afgesloten met een goedkope doch goede maaltijd, incluis alpaca... Op de terugweg even geïnformeerd naar de prijs van een treinkaartje voor Hydroelectrico, het station op mijn weg; 23 dollar voor iets dat de lokale bevolking niet meer dan 5 Nuevo Soles kost is mij een beetje te gortig. Dat wordt dus lopen morgen, en dan hopen op een of meer goede liften.