Stap 3

10 sep

Busticket geregeld; vertrek om 18:00 naar noodererlijke streken. Vanmiddag even langs de dam, en dan verder...

De dam was redelijk interessant; het bevat een gedeelte van de nationale schuld van Brazilië, behoorlijk wat materiaal, en lijkt nog efficient ook, maar ik weet niet hoeveel aan het mooie opgegaan is; de wegen lijken meer geschikt voor een rijschool.

11 sep

Nadat je in Cascavel van een bus naar een andere bent over gezet, kun je in behoorlijk comfort de nacht in. Alleen is op tijd rtijden niet helemaal de gewoonte hier... Bij aankomst in Campo Grande een tour van 4 dagen en 3 nachten geboekt, diep in de bush. Dus eerst maar de laatste douche in de min of meer beschaafde wereld genomen.

De aftocht naar de rimboe kenmerkte zich door de ongeörganizeerdheid; langs de supermarkt, langs een plek voor DEET oid, langs vele plekken voor min of meer koel bier. Hoe leger het landschap, hoe meer wild; krokodillen, vogels (van verschillende pluimage) en een hert voordat we bij het kamp kwamen.

12 sep

Na het ontbijt een wandeling gemaakt. Daarbij net niet de apen gezien, maar wel gehoord. Verder vogels en een agouti (kruising tussen cavia en hert) gezien. De bomen zijn ook voedzaam of ten minste dorstlessend. De middag na de lunch en siesta was gevuld met een vistrip. Daarbij een aantal kaaimannen gezien (en gevoerd met de te kleine vissen). Vanavond vis bij het diner, en morgen paardrijden.

13 sep

Vervolgens wordt je halverwege de nacht wakker; een combinatie van een slechte matras en de lokale fauna die niet geleerd heeft om klok te kijken.

De paarden waren dociel en niet geheel vooruit te branden. Verder is het wat mager met de rest van het wildleven hier, en na een krappe 2 uur ben je terug met een wat gescheurd t-shirt en wat hopelijk gelukte fotos met blauwe macaws.

Na de siesta en lunch voor een lange wandeling gegaan. Helaas gave de batterijën het op bij de grote witte vogel met de zwarte kop. Daarna zagen we nog wat apen en een grote miereneter. De laatste bestaat uit meer haar dan iets anders; het een en ander staat dus enigsinds uit...

Dan ga je op avond expeditie, en vangt de gids een kaaiman van 50 cm; het beest voelde best stevig aan, maar ik was prompt m´n camera vergeten.

14 sep

Dan wordt je vroeg gewekt voor de zonsopgang; klein probleem is dat de buren aan het afbranden zijn, en een groter probleem is dat de vliegen zich weinig tot niets aantrekken van DEET.

De safari daarna ging langs de zijweg naar Corumba; veel zand, veel kaaimannen, veel vogels en capibaris... Er zijn hier geen flamingos, maar wel een soort reiger die net zo roze is. Tevens zwerven er hier otters, maar niet echt dicht bij de weg.

Een laatste lunch, en na een kleine siesta de aftocht via dezelfde hoop zand. Bij de afslag van de zandweg waren we te laat voor de bus naar Campo Grande, en zou de enige mogelijkheid zijn om mee te liften met een busje van de ´concurenten´. Toen bleek de bus ongeveer 1 uur vertraging te hebben opgelopen, en kon ik alsnog mee... midden door een kudde koeien, die over de weg getransporteerd werden. Hoe laat deze aan gaat komen werd nog interessant; ik dacht in eerste instantie geen bus verder meer te kunnen vinden.

Campo Grande had een kapotte atm bij het busstation, maar verschillende werkenden bij de HSBC. Daar getapt en prompt ongeveer de helft omgezet in een ticket naar Porto Velho voor dezelfde avond. Bij het (overdekt) wachten op een verlate bus viel prompt een ook een stevige regenbui; zou ik dan toch op tijd gegaan zijn... Later ook even mijn anti-malaria medicijnen weten te redden.

15 sep

Je wordt wakker in een nieuwe deelstaat, maar ook hier was het niet noodzakelijkerwijs droog. Sommige busstations, zoals die van Cuiaba, vergen een cursus en een kaart om een bus op de juiste plek te doen belanden. Gelunched met m´n eerste pil.

Daarna gaat het door een soms desolaat landschap onder een grijze hemel; de zon liet zich zelden zien... Het is wel met meer heuvels dan de Pantanel, waar we omheen rijden.

16 sep

De busreis duurt voort; een van de deelstaten in de Amazone. Uiteindelijk kom je dan in Porto Velho, met een van de minst indrukwekkende busstations. Vervolgens check je dan in een hostel waar ook nog wat andere nederlanders zitten, en kun je het vuil en de baard van een paar dagen verwijderen en de PDA weer opladen.