Dag drieënveertig en vierenveertig

Het weer begon met mist. En het lokale busstation bleek niet helemaal het enige te zijn. Ik dus door de mist naar een plek een eind verderop, ergens aan de rand van de stad. Daar stond een gebouw berekend op meer grandeur en verkeer dan één lokale buslijn en de bus naar Baku, en misschien meer verkeer... Die bus werd volgepropt met op iedere stoel een persoon, en er stonden krukjes klaar voor de extra mensen.
Onderweg bleek dat de kleine stoelen niet echt voldoende ruimte voor schouders bieden. Het snelweg systeem in Azerbeidzjan is iets minder dan de provinciale wegen in Nederland. De rustpauze vond uiteraard plaats op een plek waar je wat kon kopen. En dan kom je in Baku aan....
Ik ben er van overtuigd dat mensen grote doelen voor ogen hadden toen ze het busstation aanlegden. Veel ruimte voor winkels, grandioos, en zo. Het resultaat is wat minder; veel van de roltrappen staan stil en eindigen in een of ander schot. Veel winkels staan leeg. En te voet vertrekken, over de bergrug die het scheidt van de rest van de stad is niet eenvoudig. Uiteraard kun je dan bewonderen hoe veel ruimte 3 miljoen mensen in beslag nemen.
Die avond geland in een beschaafde, maar vrij lege hostel met balkon, met
en
als uitzicht....
De stad in gewandeld en nog wat meer bekeken....
met beelden van helden...
de naamgever van de straat...
parkje naast de oude stad...
de "vlammende" torens...
de winter boulevard....
Vanavond de nachttrein naar Balakən.

posted from Bloggeroid

Dag tweeënveertig

's ochtends wakker geworden in een triest Nabran. De plek zal erg mooi/leuk/gezellig/... zijn als de temperatuur minimaal 10 graden hoger ligt. Nu was het een questie van terug naar Khudat, en daar een bus naar een leukere plaats vinden.
Kreeg vrij snel een lift, scheelde wachten op de bus. Kwam daarmee snel in de buurt van het busstation. Uitgestapt en bedankt. Daarna wat gelopen op zoek naar fruit. Vond een zaakje, onderdeel van een supermarkt? Alleen is halve kilo uitleggen niet zo eenvoudig. Aan het einde van die exercitie wel bijna een kilo blauwe druiven en iets dat min of meer een halve kilo mandarijnen is.... voor de prijs die ik verwachtte.
Op het busstation vond ik een wachtkamer, een prijzentabel, een rooster, en een route kaart
. Daarmee bepaald dat Khusar de volgende stap was. Vanwege mijn niet zo lokale uiterlijk, en afmetingen, krijg ik vrij snel de plek naast de chauffeur. Daarop gezeten, werd ik keurig op het volgende busstation afgeleverd. Alleen is die plaats ook niet aan mij besteed....

Na enige navraag de bus naar Khuba gevonden, en met die vertrokken. De plaats bood iets meer beelden
,
,
, alsmede verdwenen of gesloten hostels. Er een gevonden naast het busstation, en na enige onderhandelingen een redelijke plek voor de nacht verkregen.

posted from Bloggeroid