2018-11-17

Dag veertig en eenenveertig

Dit wordt waarschijnlijk ook zo'n post over twee of meer dagen. Ik werd wakker in een kamer met 3 anderen, waaronder iemand die klonk alsof hij ontsnapt was uit een sanatorium, en een werkende elektrische kachel. Zorgde in ieder geval voor een aangename temperatuur.
Na thee en het opladen van de mobiel, op pad gegaan met het idee om naar het noorden te gaan en te ontsnappen aan Baku. Er gaat één trein per dag 'nationaal' en minder dan een internationale trein die richting uit. Van de tourist information te horen gekregen dat er wel 3 bussen waren, maar ook wanneer die gingen, en hoe op het busstation te komen. Dat zou geen succes brengen.
Op het treinstation een kaartje weten te kopen; ging nog redelijk snel voor alle verwijzingen. En 4de klasse is in ieder geval goedkoop. Toen de trein eindelijk arriveerde, was het een elektritsche uit de vorige eeuw, alhoewel het meubilair nieuwer was. Vertrek was ook niet 100% punctueel. En ik kwam er achter dat de Azerbeidzjan spoorwegen niet helemaal duidelijk zijn; tegen de Georgiërs zeggen ze 9:00 aankomst, in Baku 13:00
Vervolgens kom je dan in Khachmaz, en ontfermt de lokale Hermandad zich over je. Ze wisten een goedkope slaapplaats, in de motregen, die minder ver lopen was. Dat lukte niet helemaal, maar iemand reed me naar de volgende plek die wel een bed bood. Daar ontvangen door een Turk die de nachtdienst draaide. Het bed was wat kort, maar de kachel loeide.
De volgende dag, onder een sombere lucht, de "stad", met een trein naar Moskou, verkent.
de bombarie op straat,
een centrum,
het historisch museum.
Doorgereisd naar Nabran via Khuzat. Het ene busje in, het andere uit... Dit is een hier bekende strandplaats, maar buiten het seizoen....
,
nogal leeg. Maar het heeft zijn charmes, inclusief het door de eigenaar van je hotel worden opgepikt. Nu alleen nog wachten op de WiFi.

posted from Bloggeroid

2018-11-15

Dag negenendertig

Ik dacht slim te zijn, en me alvast te registreren; niet alleen moet je een visum hebben om hier te komen, ze willen graag óók weten wáár je verblijft. Ik had bij mijn omzwervingen het ministerie van oa migratie gezien, en dacht dat ik daar slim, snel en dichtbij (mijn hostel) de zaak wel even kon regelen.
Helaas.... maar ik kreeg een adres mee.... dat bij nader onderzoek een heel eind verderop lag. Daar eerst door de beveiliging; zo'n plastic mes blijft verbazen, en zo'n batterij in een oplaadbare accu is dicht. Maar ik was een "good boy", en heb ze maar niet gelijk een lesje engels gegeven. Toen bleek dat het ministerie ook niet alles wist; ik moest me registreren op het regionale bureau.
Op weg naar die plek, even
gesnapt. En bij de volgende locatie was het navragen. Daar bij de eerste deur, werd ik naar de laatste deur gestuurd. Die wisten me te vertellen dat het hostel zijn werk had moeten doen, maar dat ik nog tijd had.
Verder nog een gebouw
, en een park
gezien.... na al dit Kafkaiaans gedoe....

posted from Bloggeroid

2018-11-14

Dag achtendertig

Vannacht was, dankzij de verwarming in de airconditioning, niet zo koud. Maar het was wel somber.... De stad gaan verkennen.
Aan sich redelijk simpel, ga naar de kust, volg die tot de oude stad en ... Óók hier werkt dat.
















Er zijn wel moderne gebouwen, maar glas kun je overal zien. De oudere gebouwen hebben meer karakter, en in de oude stad zijn ze nog ommuurd ook.

posted from Bloggeroid

2018-11-13

Dag zesendertig en zevenendertig

Dag zesendertig begon nogal somber; regen, mist, en in het algemeen slecht weer. Niet koud, wel nat. Verder moest ik, vanaf 16:00, mijn visum ophalen. Tot die tijd was het de oude jeugdherberg sfeer.
Kom je bij het consulaat, blijkt dat afgelopen vrijdag ze dicht waren vanwege de nationale vlag. Zoek je later de feestdagen voor Azerbeidzjan op.... is 9 november er geen, maar 12 november wel.
Daarna is het de snelle aftocht; vanaf het consulaat met paspoort naar het hostel, vanaf daar met bagage naar het station. Daar aangekomen, kon ik ook nog een platskart verkrijgen voor de trein naar Baku.
per hokje 2x2+2 met in totaal 54, net iets te korte, slaapplaatsen... Het circus aan de grens omvatte deze keer óók de vraag "Armenia?". Maar we kwamen door die beproeving.
De volgende dag hadden we een beetje vertraging; ipv om 9 uur 's ochtends, werd het tegen 1 uur 's middags. Toen een plek om te slapen gezocht... gevolgd door een speurtocht naar een werkende ATM. Dat werd interessant; drie machines van twee banken konden niets. De dame in één van die banken... wel.
Verder is het definitief winter. Ook hier nu koud

posted from Bloggeroid

2018-11-11

Dag vijfendertig

Vandaag ontdekt, op een kaart (de papieren versie van Google maps voor de niet ingevoerd en), dat er een route was naar die zendmast en reuzenrad van een van de eerste fotos van Tblisi. Daarheen gewandeld. Eerst kom je een kerk tegen
het monument voor de creatieven,
de kerk
het uitzicht. Daarna kon je verder....
het paviljoen waar ook het tandradbaantje eindigt,
het uitzicht over de stad,
het uitzicht de andere kant op....

posted from Bloggeroid

2018-11-10

Dag vierendertig

Een erg rustig dagje. Er werd wel wat geörganizeerd op het plein van de eerste republiek/ rose revolutie. Zo te zien wat politiek, veel nationale vlaggen en zo. Ze waren eerder bezig met de opbouw, incluis
. Erg veel bedrijfswagens lijken geleend, met name uit Duitsland. Verder, in een land dat géén geschiedenis heeft van niet rechts rijden, rijden er wel veel wagens met het stuur rechts.

posted from Bloggeroid

2018-11-09

Dag drieëndertig

De oplettende lezertjes die nu denken "máár wat is er gebeurt op dag tweeëndertig?". Eerst herstartte mijn mobiel, daarna herkende de mobiel de geheugenkaart niet meer. Daarna kon ik op zoek naar een nieuwe geheugenkaart. Die werkte ook niet. Ik kon wel de oude kaart wissen, dus weet mijn mobiel niets van voor gisteren. De niet-werkende nieuwe kaart weer weten te retourneren. En daarna weer wat op mijn mobiel weten te krijgen. Al met al, niet de beste dag.

Vandaag eerst iets te ver gelopen voor een park. Maar de universiteit is ook wel aan te zien
. Verder gelopen, straatje/pleintje hier
, copie van een 12de eeuws mozaïek daar
, nog maar eens wat bakstenen
, en nog ouder spul
tot de Romeinse tijd. Een moskee
. En toen kwam de citadel/het fort:
,
,
uitzicht op de baden,
,
muren,
kerkje en daar was ik ook, en
de tuin van de eerste republiek....

PS, het vrouwelijke beeld op "dag dertig" is dus de moeder van Georgië

posted from Bloggeroid

2018-11-07

ipv dag eenendertig...

Vandaag was bedoeld voor het meer administratieve werk; visa aanvragen bij de ambassade van Azerbeidzjan. Dat is gelukt, en ik krijg maandag mijn paspoort met extra stempel terug.
Zie je wat leuks uit de Romeinse tijd, en nog zo wat, besluit je mobiel, juist wanneer je het park van de eerste republiek wilt fotograferen, om een reboot uit te voeren, en daarna de geheugenkaart kapot te verklaren. Weg fotos, administratie, etc...
Gelukkig wel een wasmachine gevonden en gebruikt. Nu nog een nieuwe geheugenkaart en enige bandbreedte....

posted from Bloggeroid

2018-11-06

Dag dertig

Eerst verkast van een goedkoop maar ietswat ongeschikt hostel naar iets beters; de winkel openhouden tijdens de verbouwing is één, dat in goede banen leiden.... twéé. Over 20 dagen zal het erg mooi zijn, maar wáár ik dan ben...
Daarna de stad in...
de westkant,
,
,
,
vrijheidsplein,
,
,
,
,
,
peace bridge,

posted from Bloggeroid

Volgers