Zesenveertig

Dan speel je met het idee om de plaats maar te verlaten; bijna alles gezien, en is de rest nog een dagje waard. Er was een relatief goedkope tour, die ik na enig wikken en wegen genomen heb...
Het eerste doel was de plek waar de Magdalena rivier erg smal is incluis een klein klooster dat er over uit kijkt. De rest van het dal is ook niet zo ruim . Beneden is er niet alleen een collectie planten die kleurstoffen produceren, maar ook een aardappel variant, en een close-up van de stroomversnelling .
Daarna in Obando wat graven bekeken , en doorgereden via een zijrivier van de Magdalena naar de alto de los Idoles. Dit zijn twee grafheuvels met ieder een aantal graven. Voor elk graf staat een beeld , en daarachter ligt dan een kuil . Er was er ook een met twee beelden . En zo heb je al snel een heuvel vol . Verderop liggen er nog een paar , met beelden . De andere heuvel bevatte twee graven met een krokodil per kuil.
Daarna door naar alto de las Piedras, met , graven , en maar weer eens een selfie . Tevens ook de dichtstbijzijnde waterval bekeken , met bijbehorend dal .
De volgende dag van het hostel via Pitolito en Mocoa uiteindelijk naar Pasto getrokken; , . De weg staat bij enige mensen bekend als een levensgevaarlijke route. Het is wel een krappe weg, waarbij je soms zelfs achteruit moet om de tegenligger te laten passeren. De weg van Pasto naar de grens bij Ipiales, en daarna Ecuador in is veiliger, maar gaat door vergelijkbaar terrein.