Cry me a river...

Zaterdag 6 december

Blog maar eens bijgewerkt en m'n email een beetje opgeschoond. Daarna gaan eten bij een tent met een aanbieding; ik weet niet of ik alles gehad heb, maar ik zat wel vol na het nuttigen van alles behalve de bloedworst; parrilla is best te genieten. De hostel leek eerst leeg te lopen, maar zit toch redelijk vol.

Zondag 7 december

Na het ontbijt besloten om het voornamelijk rustig aan te doen. De rivieren vormen hier de grenzen tussen Argentinië, Brazilië en Paraguay. Er is zelfs een bootje naar Paraguay en een plek per land met een min of meer symbolisch object; verder is het niet zo warm als gisteren, maar dit heeft weinig invloed op de hoeveelheid siesta. Alhoewel; gisteren was de temperatuur 32^o en vandaag, afhankelijk van de meter 26^o, hetzij zelfs 43^o. Daarna een hamburger gescoord; alleen geloof ik dat ze de koe nog moesten vangen. Nog wat meer spaans langs zien komen; spanjaarden en buitenlanders die spaans willen leren...

Maandag 8 december

Gebruikelijke routine van ontbijt en vertrek. De bus naar Paraguay viel mee qua prijs, maar niet qua service; iedereen is wel Argentinië uitgestempeld, maar ik denk dat er een aantal, waaronder ik, niet Paraguay zijn ingestempeld. Vervolgens weer eens z'on ATM met toegevoegde bedragen gevonden; ja, je hebt een keuze, net zoveel als bij z'on service nummer; '...dit gesprek kost X eurocent per minuut en de kosten...'. Daarna een bus naar Encarnacion weten te halen; alleen vraag ik me af wat de waarde is van informatie, als die informatie verouderd is. Inflatie lijkt ook hier niet vriendelijk te zijn. Verder was het vinden van wisselkoersen een klein wonder. De ene helft van de stad zou ter eniger tijd moeten gaan onderlopen (i.v.m. een stuwmeer), en de hele stad lijkt siesta houden tot een kunst verheven te hebben... Avondeten bestond uit een sandwich; ik ben niet onder de indruk van de culinaire gaves hier. Het was ooit vlees, warm en in ieder geval nog steeds dood.

Dinsdag 9 december

's Ochtends de bus naar (santa) Trinidad (de Parana) genomen. Daar bevinden zich ruïnes van een jezuitennederzetting. Redelijke collectie stenen, nadat de buschauffeur me eerst meenam naar het eindpunt; en ik hand nog wel gevraagd... Er staat dus wel iets, maar veel is, ondanks de steenbouw, niet echt compleet. Tevens was er voor de kerk enig onderscheid t.a.v. wie waarheen mocht. Vandaag minder heet dan gisteren, maar de wind maakte het minder aangenaam. Na verder enige tijd te hebben rondgehangen in de stad, maar een bus voor 23:30 naar Asuncion geboekt. Van wat ik hier op TV zie, krijg ik de indruk dat men van C- of D-lijst werk houdt; noch de acteurs, noch de rest lijken veel om handen te hebben; gooien en smijten lijkt voldoende.

Woensdag 10 december

't Was een redelijk volle bus die volgens mij langs een lange route zou gaan. Bij aankomst in Asuncion bleken de enkele druppels uitgegroeid te zijn tot een regenbui. De regenbui hield gelukkig niet aan, en de miserabele aanblik van de hemel boven Asuncion was voldoende om mij de bus naar Resistancia in te jagen met wat maïsbrood. Het vergrijp Paraguay in te reizen zonder stempel blijkt z'on 361.000 en nog wat lokale munten te kosten; dat werd in eerste instantie vertaalt met $280 (argentijnse peso) maar de man nam genoegen met $250. In Resistencia een ATM moeten bezoeken, en daarna een ticket naar Salta weten te scoren; zo kom je nog eens naast iets aantrekkelijks te zitten, om haar helaas nog voor de nacht te zien verdwijnen. De eerste film was spaans ondertitelde engelse film met enig gesproken mandarijn; altijd grappig om beide te begrijpen.

Donderdag 11 december

En dan kom je voor 7:00 aan. De temperatuur viel mee voor de bergen... Een jeugdherberg gezocht voor de ondertussen nodige douche. Een bed dat echt vlak is i.p.v. de stoelen in een bus en niet beweegt is wel comfortabel. Dus maar even ingecheckt. Na dat en gebruik gemaakt te hebben van de faciliteitende stad door en de berg op en af gelopen te hebben is het tijd voor enige siesta.