Slow boat to China

2 december

Onrustige nacht gevolgd door een snelle aftocht naar de ferry terminal. Een ticket en een stempel later zat ik op de langzame boot naar Colonia in Uruguay. Of en hoe je Uruguay ingestempeld wordt is mij even een raadsel; ik was zo snel de terminal uit dat het meer op Kagoshima leek dan iets internationaals. Daarna Colonia bekeken; klein en oud... en een bus genomen naar Montevideo. Aldaar in een jeugdherberg getrokken; die beginnen ook hier duur te worden. Het weer is wat minder; links en rechts een druppel, maar de wind is erger... Diner bestond uit een lap gepanneerd vlees, bijna zo groot als het bord.

3 december

Je checkt je email even voor het ontbijt; m{n ouders te goed opgevoed, ze verwachten nu zaken op de blog voordat ik zelfs maar de kans heb gehad om de avonturen te beleven... Ontbijt was goed, en de stad redelijk vervallen. Na een wandeling daar doorheen afgereisd naar Punte del'este; 't weer en mijn spaans gaan erop vooruit. De golven ook; ik ken ten minste een grootouder die van het uitzicht zou hebben genoten. Alleen is de vrag hoe ik hier vandaan de binnenlanden in kom; de route lijkt alleen langs de kust Brazilië in... Verder zou de stad zo ongeveer leven van vis, maar ik krijg meer de indruk dat ze van touristen leven; de pizza was overigens best te genieten. Daarna met de gebruikelijke verzameling jeugdherberggasten nog lang door gepraat.

4 december

De volgende ochtend bleek dat ze morgen t/m zondag iets a-la een F1 training/demonstratie hebben; tijd om te vertrekken. In Montevideo werd duidelijk dat de nachtbus naar Salto, incluis baden en de grens misschien wel het handigste is. Betekent wel dat er enige financiele handelingen verricht moeten worden en het updaten van de blog pas in Iguazú plaats vindt. Ik heb d elangzaamste gekozen zodat ik zolang mogelijk nachtrust kan genieten...

5 december

De langzaamste bus slaagde erin om z'on 40 minuten te vroeg te arriveren. Meteen de volgende bus Argentinië in weten te boeken; daar mag ik dan ook wisselen. Ze hebben hier één serieuze hobby; het aan maté potten lurken, iets dat gezien de prijzen van de potten en metalen rietjes alleen maar zo betiteld kan worden. De grens was redelijk simpel, ondanks het ontbreken van een stempel Uruguay in. Het wisselen lukte ook goed. De volgende bus wat minder; kleine vertraging, en dan kom je er achter hoe groot dit land is of hoe langzaam de bussen. 1.5 engels-talige en één spaans-talige film gezien. De weg was verder gedeeltelijk opgebroken; de vertraging bleef totaan Posadas. Daar een bus naar Iguazú en een burger gevonden...

6 december

Je wordt op een van de onmogelijkste tijdstippen gedumpt in Iguazú 2:30 in de morgen terwijl alles en iedereen dicht is. De nachtwaker van de busterminal laat je niet slapen op de verder lege bankjes. De volgende morgen wel naar een goedkoop hostel geleid, en vanaf daar na het ontbijt naar de argentijnse zijde van de watervallen gegaan. Aan deze kant kom je dichter bij het water... De hoeveelheid zon was ook voldoende.