donderdag 11 december
Internet weer eens proberen bij te werken; met een half uur lukt dat dus niet helemaal. De blog is bij, maar de email is hopeloos. Daarna de supermarkt gevonden; het is ook hier begonnen met regenen... Morgen maar naar Jujuy oid. Verder 1/4 kip met friet (en ketsup en iets groens) gehaald voor diner, en daarna wel mijn email weten bij te werken...
vrijdag 12 december
Je bestudeert de boeken, en besluit zaterdag maar naar San Salvador de Jujuy te verkassen. Tijd voor veel slenteren etc. De email blijft binnen de perken... De meeste vormen van voedsel hier bestaan uit vlees met, naar behoefte, brood, ei, tomaat en friet. Mijn opinie over vegetarianisme in dit land is dat het de mensen zijn die de groente ook opeten.
zaterdag 13 december
Ontbijten, email checken, uitchecken en de bus nemen naar de volgende plek; je zou haast denken dat ik het vaker gedaan heb... Enige grap is dat Salta nog tot het europeaans aandoende gedeelte van Argentinië behoort, en San Salvador de Jujuy tot het meer lokale zuid-amerikaanse gedeelte, met alle gevolgen voor o.a. de straathandel etc. van dien. Er zijn een paar mooie gebouwen en een tweetal rivieren in deze stad, maar tot nu toe geen busticket naar San Pedro de Atacama in Chili. Het enige advies is nu om even na 8:00 op de busterminal te zijn; misschien dat een van de conducteurs nog een plek heeft. Verder heeft de lokale variant van spaans wel erg veel woorden voor de combinatie vlees, ei, ham, kaas en brood. De TV bood iets nog vreemder; beelden van publiek bij een wedstrijd, maar de wedstrijd zelve werd niet getoond. Het weer is er niet op verbeterd; regen... Later nog geprobeerd, en wel een 'afzakkertje' gevonden, maar ook voldoende regen om weer naar binnen te vluchten.
zondag 14 december
De nacht was wat onrustig; een club met muziek en muskieten die bij gebrek aan normale mensen maar aan mij begonnen. De volgende morgen wel ontbijt weten te krijgen voor 8:00. Daarna op het busstation gewacht; de beide bussen naar Chili waren wat verlaat, maar de eerste had wel plaats. Het eerste gedeelte was voornamelijk nat, maar daarna werd het droger en hoger. Prima terrein voor lamas, maar wat de beesten eten moet wel erg zout zijn. De argentijnse grens ligt op 4000 á 4600 m, en is aangenaam warm. Het enige probleem dat ik heb is dat de hoeveelheid CO2 in de frisdranken me niet helemaal bevalt; dat biedt hoop voor de hoogvlaktes in het noorden. De chileense grens(post) ligt z'on 160 km verder in San Pedro de Atacama. Daar bleken we maar een paar uur te laat. Maar eens de maaltijd van de dag genomen; waar ze hier de zalm vandaan halen op enige afstand en 2400 m hoogte van de zee, in wat de droogste woestijn ter wereld is...
maandag 15 december
Naar de dichtsbijzijnde bezienswaardigheid gelopen. Maar een paar kilometer, maar wel de oase uit. Pre de spanjaarden hadden ze hier al een vesting die eerst door de inca werd overgenomen, en vervolgens met enige moeite door de spanjaarden. Die waren niet geheel blij, en onthoofden maar wat mensen... Afgezien van de wat afgebrokkelde muren, was er ook enige toppen verder een uitzicht met kruis. Daarna de bus naar La Serena genomen; weet niet hoe blij ik ben met de tarieven van het transport. Het duurt vervolgens een paar uur voordat je bij Antofagasta de kust te zien krijgt, en daarna de nacht door voordat je ergens bent...
dinsdag 16 december
Aangekomen, en mijn zaken eerst in een hostel weten te stallen. Daarna door de stad naar o.a. de kust gelopen. Het weer is niet helemaal ideaal, en het zou wel eens langebroeken weer kunnen zijn vanaf hier naar het zuiden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten