5 mei
In Kaohsiung in een hostel ingecheckt, en bij MOS burger gegeten; blijft een rare keten...
6 mei
De maatschappij die de schepen van Japan naar Taiwan laat varen heeft een vestiging in deze stad; eens kijken of we daar een ticket kunnen scoren. Dat lukte, alleen wilden ze meteen een retourtje slijten; schijnbaar mag je zelfs als blanke westerling alleen Japan in als ze er zeker van zijn dat je er ook weer uit gaat...
Verdere hoogtepunten behalve de ATM die de ABN niet wilde kennen as officieel de rivier, maar die was net zoals de stad niet overweldigend en de lotus pond. De meeste mensen verwachten dan wat water tussen aantrekkelijke of afstotende monumenten... Alleen was deze in onderhoud oid. incluis zware machines op het droge waar, waar je dobberende bootjes zou wensen te zien.
Afgereisd met een lokaal boemeltje naar Tainan en ingecheckt in een arbeidersparadijs... alleen denk ik daar iets anders over. Morgen de stad bekijken en door naar Alishan; van een voormalige nederlandse kolonie naar de natuur.
7 mei
De stad bekeken, of pogingen daartoe gedaan. Van de oude muur en poort was niets meer te vinden. De tempels waren iets beter, en ook de toren staat er nog. Daarna kwam een langzame express naar Chiayi. Daar bleek niet alleen de laatste trein maar ook de laatste bus voor de dag vertrokken. Dan maar een hotel in; afdingen hielp.
De straat met de eettenten bestaat, en zit inderdaad vol met zaakjes; enige vraag is hoeveel kleding je nodig hebt voor de maaltijd... Een blik op de kabeltv laat zien dat er eigenlijk niet veel verandert; CNN biedt veel herhaling van weinig inhoud.
8 mei
Bus naar de bergen genomen. Dit gaat via een sportief weggetje. Bij Alishan aangekomen varieert het van zonnig tot bewolkt. Na in de smalste kamer ingecheckt te hebben, rond gewandeld door het lokale park; de mist is een permanent verschijnsel in dit landschap. De bomen, als ze niet gerooid worden, kunnen imposant groot zijn.
Na alle activiteiten maar even een ticket gekocht voor de trein van morgenochtend naar de zonsopgang. Daarna een pak noedels opengemaakt.
9 mei
Ik blijf wakker worden voor zonsopgang onnatuurlijk vinden; gelukkig is het een stuk gemakkelijker als een horde toeristen dat ook niet geheel stilletjes doet. Als je voorbereid bent, sta je zo op het platform te wachten op de trein naar Jhushan. Daar aangekomen beviel de 'floorshow' me niet zo. De zon, toen die verscheen, was indrukwekkend. Daarna terug gewandeld naar het hostel; was ongeveer net zo snel terug als de mensen die de trein terug namen.
Een ticket voor de trein naar beneden gescoord; ik denk doordat ze niet meer vooruit verkopen de zwarte markt ook is opgedroogd. Het weer is zeer wisselvallig; als de zon schijnt is het echt heet, maar zodra de wolken binnen drijven, daalt de temperatuur zeker voor het gevoel aanzienlijk.
Met de trein afgedaald; switchbacks en de kurketrekker zijn spectaculairder op papier dan in werkelijkheid. Daarna met een lokale trein naar Kaohsiung en de hostel. Vond onderweg een straat met tentjes; de eerste keuze voor diner was het niet helemaal, maar de tweede wel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten