10 mei
Na eerst rustig te hebben uitgeslapen mijn blog bijgewerkt. Daarna door de stad geslenterd; bepaalde stukken zijn nog niet rijp voor toeristen of de haven van de 21ste eeuw. Maar ik weet wel waar ik morgen verwacht wordt.
's Avonds maar weer eens naar de lokale straat met stalletjes; deze keer beter gescoord met de keuzes.
11 mei
Standaard routine totdat ik bij de haven aan kwam; landde bij een politiepost, waarna ze me kwam; landde bij een politiepost, waarna ze me dejuiste kabt wisten uit te loodsen. Daar aangekomen, werd er wel naar mijn bagage gekeken, maar ze waren schijnbaar op zoek naar erger. Via een bootje op het schip beland, waarna ik Taiwan uitgestempeld werd.
Twee complicaties; maaltijden zijn niet inbegrepen en moeten in complicaties; maaltijden zijn niet inbegrepen en moeten in yen worden afgerekend, en er zwerft een typhoon rondt, die hetzij het landen op Okinawa vertraagt, hetzij onmogelijk maakt. Het schip beweegt aardig en de golven hebben hier en daar witte koppen. Het water weet het soms tot het dek te halen...
12 mei
De volgende dag was het een stuk rustiger en zijn ze van plan Naha toch te halen, zei het met een uur of twee vertraging; daar gaan mijn visioenen van het missen van Okinawa en gedumpt worden in Nagoya. Ik vond dus zout terug op zo ongeveer alle dekken van het schip; eerst opgewaaid als zout water, daarna door de zon ter plekke gedroogd.
Er waren maar 4 passagiers; 2 japanners, 1 taiwanese en ik. Bij aankomst in Naha was het alleen nodig om een adres in Japan op te geven; dan maar de jeugdherberg... Verderop, bij de douane, was er verbazing; met dit paspoort ben ik maar in 8 landen geweest die stempels zetten. Alleen bepaalde zuidoost aziatische landen daar meer dan een pagina voor nodig... Naar een hostel gekomen, en daar in een kamer met iemand uit Sapporo geplaatst. Daarna was het relatief simpel om een maaltijd te scoren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten