Maar eens een rustdag ingelast, en een beetje Akureyri bekeken. Schijnbaar komen hier ook cruise schepen en luxueze jachten. Ook de nieuwe kamer liep overigens vol.
28 juni
's Ochtends de gebruikelijke routine. Sleep jezelf en al je spullen naar de plek waar vandaan de bussen vertrekken. De bus naar de eerste waterval, waar de bus naar Landmannalauger langs komt was nog redelijk goedkoop. De volgende, het binnenland in niet. Daarna wordt je van waterval naar waterval en van gletcher naar gletcher gevoerd. Het land was leeg, het weer goed, en de weg beter dan verwacht. De chaufeur lastte wat fotostops in, net zoveel voor hem om een sigaret te roken als voor ons om plaatjes te schieten, maar het effect was dat we niet al te vroeg aan kwamen.
Het binnenland is meer vlak, op de uitgesleten rivier met watervallen na, en je hebt prima zicht op de witte vlekken op de kaart; gletcher #3 qua oppervlak en meer. Het gebied bij Landmannalauger is meer bergachtig, met wat leuke pieken om te fotograferen. De jeugdherberg/berghut is alleen duur, en niet voorzien van stopcontacten. De slaapzaal is echt gedeeld, een unicum voor deze trip. Moet dus in Reykjavik fotos en verbindingen uitzoeken. Tevens wordt het een questie van liften naar de snelweg. Eerst maar eens avondeten maken. Wel nodig hier, want ik denk niet dat de bevoorrading is aangekomen sinds gisteren.
Na 't avondeten ook even bovenop gekeken; meer lava veld... en dat is het begin van de route naar Thorsmork. Dat zou overigens nu gesloten zijn i.v.m. het slechte weer. Daarna gaan slapen op een genummerde mat; 't lijkt de accomodatie in Japan wel.
29 juni
De volgende morgen ontbeten met de spullen die ik daarvoor nog had. Daarna vond ik 't een en ander niet echt spectaculair, en ben gaan lopen. Ondertussen misschien iets teveel lava, lege woestenij en vulkanen gezien. Dit leverde me een korte lift tot de eerste splitsing, en daarna een langere lift langs een museum met een nagebouwde oude boerderij (van echt gras). Deze trip eindigde op de parkeerplaats op de ringweg. Nog voordat de zwitsers die konden verlaten had ik al een lift naar Sellfoss te pakken.
Omdat het ruwweg lunchtijd was, eerst een sandwich genuttigd, en daarna weer de weg op gegaan. Vanaf daar was het iets moeilijker maar een moeder en dochter namen me mee totaan een winkelcentrum in het zuiden van Reykjavik, waarna ik de stad in kon lopen. Na enige kilometers kom je dan op bekend terrein, en bij de hostel waar je de laatste nacht kunt doorbrengen. Daar herkende iemand zelfs mijn naam; kom echt teveel in dit soort plaatsen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten